به گزارش تلنگر؛ اصلاحطلبان باید کنار و همراه مردم بوده و به تریبون آنها تبدیل شوند. برخی دوستان فکر میکنند حالا که از حاکمیت کنار رفتهاند نباید فعالیتی داشته باشند. برخی هم احساس ضعف و ناامیدی کرده و گوشهنشین میشوند. برخی هم تصور میکنند این جریان به آخر خط رسیده و کشور تحمل اصلاحات و حتی اصولگرایی را ندارد.
اکنون بهترین فرصت برای اصلاحطلبان است، زیرا اکنون مسئولیتی نداشته و پاسخگوی مردم هم نیستند. در این شرایط اولین کار این است که جریان اصلاحات نسبت به عملکرد خود آسیبشناسی کند. بافکر و اندیشه اصلاحطلبی نمیتوان مخالفت کرد اما آنچه باعث فاصله مردم با این جریان شده است، عملکرد خود اصلاحطلبان است که یک شعار داده، اما به گونه دیگر عمل کردند.
جریان اصلاحات در یک فضای باز، آرام و منصفانه باید آسیبشناسی انجام دهد و همه هم حرف خود را بزنند تا اشکالات و مقصران شناسایی شوند. سپس دنبال بازسازی و جبران بروند. لازم است تشکلها و احزاب اصلاحات تقویت شوند.
جبهه اصلاحات نتوانسته رضایت مردم را تأمین کند، بنابراین آنها احساس میکنند بهتر است از این جریانها مستقل باشند. در این شرایط جریان اصلاحات باید کنار و همراه مردم بوده و صدا و تریبون آنها باشد. باید به میان مردم رفته و فاصله با آنها را از بین ببرد. بااینحال سعی کند در چارچوبها حرکت کند.
سه قوه و سایر ارکان نظام در اختیار اصولگرایان است. البته میان خود آنها هم اختلاف است و تندروها شکافها را بیشتر کردهاند. دراینبین هم بسیاری از اصولگرایان کنار بوده و منتقد هستند. در این شرایط باید اصلاحطلبان عملکردها را رصد کنند. اگر کار خوبی انجام شد تشکر کنند و اگر اشکالی دیده شد تذکر دهند. مهم این است در کنار انتقاد، برنامه عملیاتی ارائه شود چراکه بزرگترین ضعف اصلاحات در دوره قبلی به نظر حقیر نداشتن برنامه عملیاتی و یا حداقل نداشتن نیروهای مناسب برای اجرای برنامهها بود.
انتهای مطلب// ا.م