بدترین سن بچه ها برای طلاق + اثرات آن بر روی فرزندان
اگر در زندگی شخصی خود به بن بست رسیدید و تصمیم گرفته اید که طلاق بگیرید. حتما به اینکه فرزندتان در چه سنی بیشترین آسیب می بیند توجه کنید.
به گزارش تلنگر؛ بهترین سن بچه ها برای طلاق زمانی است که هنوز به درک کامل نرسیده باشند. برای درک بهتر از اینکه در چه سنی بچه ها در رابطه با طلاق والدینشان کمتر آسیب می بیند باید ابتدا از رشد روانی اجتماعی آن ها آگاهی یابیم.
مراحل رشد روانی از تولد تا جوانی
- نوباوگی (تا ۱ سالگی): اعتماد / بیاعتمادی
- اوایل کودکی (۱ تا ۳ سالگی): خودمختاری / شرم و تردید
- دوره بازی (۳ تا ۵ سالگی): ابتکار / احساس گناه
- دوره مدرسه (۶ تا ۱۱ سالگی): سختکوشی / احساس حقارت
- نوجوانی (۱۱ سالگی تا اواخر نوجوانی): هویت / سردرگمی نقش
- اوایل بزرگسالی (جوانی): صمیمیت / انزوا
پیش از ۳ سالگی، بهترین سن بچه ها برای طلاق
سن پیش از سه سالگی و به ویژه دوران نوزادی بهترین سن طلاق است. در این سن چون هنوز درک صحیحی از روابط و سطح احساسات ندارند جدایی پدر و مادر می تواند کمترین عواقبرا برای آن ها داشته باشد.
اما باز هم جدایی پدر و مادر در این سن هم کودکان بازهم آسیب می بینند و امکان دارددچار مشکلاتی نظیر: لکنت زبان، بیقراری، شب ادراری، ترس برای او به وجو بیاید. پس سعی کنید که زندگی آرام با شرایط ثابت و نیز محیطی محبت آمیز و ایمن برای آن ها فراهم کنید.
سن ۳ تا ۵ سالگی بچه ها برای طلاق
در این دوره کودک به رشد بیشتری رسیده و درک بهتری دارد. در این بازه سنی شدیدا به حضور پدر و مادر نیاز دارد به همین علت درگیری و نزاع بین پدر و مادر به شدت می تواند روی ان ها تاثیر منفی بگذارد. در این سنین سعی کنید دعوا و فریاد های خود را جلوی کودکتان انجام ندهید.
۶ تا ۱۲ سالگی، بدترین سن بچه ها برای طلاق
سختترین و بدترین دوره طلاق برای کودکان در بازه شش تا دئازده سالگی می باشد. دلیل این اتفاق را هم میتوان افزایش سطح درک و احساسات بچه دانست و روانشمناسان معتقدند که احتمال آسیب های عاطفی در حدود سن ۱۱ سالگی به اوج خود می رسند.
در این سن ۱۱ ساگی بچه ها تقریبا به بلوغ فکری رسیده اند و می توانند احساسات پیچیده تر و مقصر بودن افراد را نه به طور کامل اما تا حدودی درک کنند.
فرزندان در این سن وابستگی عمیقی به والدین خود دارند. بنابراین از هم گسیختگی خانواده می تواند به فروپاشی درونی ان ها منجر شود. د ادامه می تواند بر سلامت روان بچه ها جدایی پدر و مادر تاثیرات منفی اعم از: خشونت، گوشه گیری، افسردگی و اضطراب وجود داشته باشد.
اما در شرایطی که درگیری پدر و مادر به حد زیادی باشد و در خانه به طور مداوم آرامش بر قرار نباشد طلاق بهترین راه حل خواهد بود که آرامش دوباره به زندگی برگردد.
۱۲ تا ۱۸ سالگی، دوران نوجوانی و حساس ترین سن برای طلاق
فرزندان در این بازه سنی به بلوغ میرسند . درک مسائل در این سن بیشتر می شود. آا برخلاف عقاید کودکی دیگر خود را مقصر طلاق والدین نمیدانند بلکه احساسات والدین و عشق و علاقه آن ها را زیر سوال می برند. در این بازه سنی نجوانان بیشتر به دنبال استقلال هستند و کمتر وقتی را با خانواده می گذرانند. محیط نا آرام خاناده باعث می شود این حس در آن ها بیشتر شود. نوجوانان بیشتر دوست دارند به تنهایی زندگی کنند و حتی در برخی موارد آن ها طلاق والدین را ترجیح می دهند.
بازه زمانی ۱۸ سالگی به بالا
خیلی از والدین وقتی می خواهند طلاق بگیرند دیگر به فرزندان بالغ خود اهمیت نمی دهند. فرزندان حتی در سنی باشند که دیگر با پدرو مادر خود زندگی نکنند باز هم طلاق آها رویشان اثرات منفی دارد. اما طبق آمار طلاق در بزرگسالی فرزندان کمتر رخ می دهد.
والدین دوست دارند که با فرزندان خود درد و دل کنندو این موضوع اختلافات را بیشتر می کند زیرا که فرزندان ناچار به طرفداری از یک طرف می شوند و امکان دارد از یک سمت کینه به دل بگیرند.
فرزندان بزرگسال پس از طلاق والدین ممکن است در اعتماد کردن به افراد دچار مشکل شده، کینه توز شوند، در زندگی خود احساس خیانت کنند و نیز پرخاشگر و عصبی شوند. بنابراین دوران بزرگسالی نه تنها بهترین سن بچه ها برای طلاق نیست، بلکه میتواند زندگی شخصی آنان را نیز به چالش بکشد.
انتهای مطلب/ ی.ر
