زندگینامه جهان پهلوان غلامرضا تختی + افتخارات

به گزارش تلنگر؛ در پنجم شهریور ۱۳۰۹ در تهران به دنیا آمد.
به روایتی اجدادش اهل همدان و به روایتی دیگر اهل کرمانشاه بودند.
چون پدربزرگ او، حاج قلی بنشن فروش، در دکانش بر تخت بلندی می‌نشسته، به حاج قلی تختی شهرت یافته است.
او در سفر مکه به دست راهزنان کشته شد.پدرش، حاج /ارباب رجب (متوفی فروردین ۱۳۳۷)، در جنوب تهران یخچال طبیعی داشت.
در جریان احداث راه آهن در عصر پهلوی اول، یخچال‌های او را تصرف کردند و انبار توشه راه آهن را در زمین‌های او ساختند.

وی ناگزیر خانه و زندگی اش را فروخت، و در پی آن، وضع روحی‌اش دگرگون و در سال‌های پایانی عمر وضع دماغی‌اش هم مختل شد.‌
می‌گویند ظلم و ستمی چنین آشکار که بر پدرش رفته بود یکی از علت‌های گرایش سیاسی غلامرضا تختی به ضدیت با نظام حاکم و یکی از دلایل نوع دوستی و کمک او به دیگران بوده است.

تحصیلات

تختی تحصیلات ابتدایی را در دبستان حکیم نظامی و دوره اول متوسطه را در دبیرستان منوچهری گذراند، اما تحصیلات خود را به پایان نبرد.

شروع ورزش

تختی نزد استاد ابراهیم نجّار به آموختن نجاری پرداخت و ظاهراً به راهنمایی او، که ورزشکاری باستانی کار بود، به ورزش‌های باستانی روی آورد و در این ورزش چنان مهارت یافت که سال‌ها بعد زنگ زورخانه‌ها به نشانه احترام، برای او به صدا درآمد و در سال‌های ۱۳۳۵ و ۱۳۳۶ و ۱۳۳۷ش بازوبند پهلوانی ایران به او تعلق گرفت و پهلوانی صاحب زنگ و ضرب شناخته شد. تختی از شانزده سالگی به آموختن کشتی آزاد و فرنگی روی آورد. حسین رضی خانی، مسئول باشگاه پولاد، به استعداد خاص او در کشتی پی برد.

مدال ها و سال مسابقات

۱۹۵۱/۱۳۳۰ ” جهانی هلسینکی (فنلاند) نقره
۱۹۵۲/۱۳۳۱ ” المپیک هلسینکی نقره
۱۹۵۴/۱۳۳۳ ” جشنواره ورشو (لهستان) نقره
۱۹۵۶/۱۳۳۵ ” المپیک ملبورن (استرالیا) طلا
۱۹۵۸/۱۳۳۷ ” آسیایی توکیو (ژاپن) طلا
۱۹۵۸/۱۳۳۷ ” جهانی صوفیه (بلغارستان) نقره
۱۹۵۹/۱۳۳۸ ” جهانی تهران (ایران) طلا
۱۹۶۰/۱۳۳۹ ” المپیک رم (ایتالیا) نقره
۱۹۶۱/۱۳۴۰ ” جهانی یوکوهاما (ژاپن) طلا
۱۹۶۲/۱۳۴۱ ” جهانی تولیدو (امریکا) نقره

ازدواج پهلوان تختی

جهان پهلوان تختی در ۳۰ بهمن ۱۳۴۵ با شهلا توکلی ازدواج کرد. حاصل این ازدواج پسری به نام بابک بود که در ۱۱ شهریور ۱۳۴۶ بدنیا آمد.

کتاب‌های زیادی در وصف او تألیف شده است، فیلمی سینمایی در مورد وی ساخته شده، حتی تندیسی از وی ساخته شده ودر میدان تجریش در شهر تهران نصب شده است. به افتخار او همه‌ی ساله به بهترین کشتی‌گیران ایران «جایزه غلام‌رضا تختی» اهدا می‌شود.

تختی در طول زندگی خود به کار‌های عام‌المنفعه پرداخت و خدماتی به محرومان کرد. او عضو جبهه ملی ایران بوده ودر نهضت ملی‌شدن نفت در ایران فعالیت داشت.

درگذشت تختی

تختی در ۱۷ دی ۱۳۴۶ در اتاقش در هتل آتلانتیک تهران درگذشت. او دو روز قبل از مرگش یعنی ۱۵ دی، وصیت‌نامه‌اش را در دفترخانه اسناد رسمی عدد ۲۰۲ تحت عدد ۳۴۲۸ و با تعیین کاظم حسیبی بعنوان سرپرست فرزندش بابک «که تنها ۴ ماه داشت»؛ به ثبت رسانده بود.

درباره دلایل مرگ او اختلاف نظر‌های زیادی وجوددارد. پس از درگذشت تختی، جبهه ملی در بیانیه‌ای مرگ او را خودکشی اعلام کرد.

آرامگاه تختی کجاست؟

پیکر جهان‌پهلوان تختی در قبرستان «ابن بابویه» شهر ری به‌خاک سپرده شد. از طریق خط قرمز مترو می‌توان به آرامگاه تختی رفت. به‌این صورت که ابتدا باید در ایستگاه «شهر ری» پیاده شوید و پس از ۱۰ دقیقه پیاده‌روی، به مکان مورد بحث خواهید رسید. اتوبوس‌های دولت‌آباد هم در کمترین زمان ممکن، شما را به این مکان می‌رسانند. به‌این صورت که ابتدا با این اتوبوس‌ها به «در اصلی بقعه شیخ صدوق» منتقل شوید و در ادامه، باید مسیر آرامگاه تختی را پیاده طی کنید.آدرس: تهران، شهر ری، خیابان ابن بابویه.

خاطره جالب و شنیدنی پرافتخارترین کشتی گیر تاریخ از تختی!

آنچه که تختی داشت و دیگران ندارند.

الکساندر مدوید دارنده ۱۰ طلای جهان و المپیک از کشتی خاطره انگیزه اش با آقا تختی می‌گوید:

«از ناحیه پای راست به شدت آسیب دیده بودم و غلامرضا در حال عبور از رختکن به چشم دید که دکتر تیم شوروی در حال بانداژ پای مصدوم من است. زمانی که تختی رفت، دکتر بلافاصله رو به من کرد و گفت دیگر کارت تمام است، رقیب فهمید پای راست تو آسیب دیده و آسان شکستت میدهد.

حتی سرمربی تیم از من خواست انصراف بدهم و کشتی نگیرم، زیرا تختی کشتی گیر سر سخت و قدرتمندی بودو همیشه کشتی های من با او یک بر یک یا یک بر صفر می‌شد، اما من روی تشک حاضر شدم و غلامرضا در طول مبارزه حتی یک‌بار هم به پای آسیب دیده من دست نزد ودر آخر تختی با نتیجه مساوی و به خاطر ۱۰۰ گرم وزن بیشتر به من باخت، اما برنده واقعی او بود. او با همه‌ی کشتی گیران دنیا فرق داشت، ان مبارزه ام با او پاک‌ترین مبارزه عمرم بود.»

این تنها بخشی از خاطرات الکساندر مدوید، چهره افسانه‌ای کشتی جهان و دارنده سه مدال طلای المپیک و هفت مدال طلای جهان و از همدوره‌ای های جهان پهلوان تختی است.

اتفاقی که در جریان رقابت‌های جهانی ۱۹۶۲ تولیدو در کشور آمریکا رخ داد. تختی به اسانی می‌توانست با استفاده از آسیب دیدگی شدید مدوید شکست یکسال قبل مقابل او در تهران را جبران کند، اما او تختی بود معتقد بود باخت جوانمردانه بهتر از برد ناجوانمردانه است او نمی‌توانست مانند همه‌ی باشد که اگر این‌گونه بود، جهان امروز در سوگ نیم قرن بی جهان پهلوان بودن آه و حسرت نمیکشید.

تمامی رقبای خارجی آقا تختی وقتی گفتگو هایشان را می‌خوانی یا میبینی مثل مدوید، احمد آییک ترک یا چند کشتی گیر دیگر شوروی همگی می‌گویند تختی یک چیز دیگری بود.

پوریای، ولی عصر معاصر جهان پهلوان تختی

این یک چیز دیگری بود یعنی چی؟
یعنی افتاده بود
با گذشت بود
جوانمرد بود
حسود نبود

هیچ چیزی را برای خودش نمیخواست
مدام پیگر مشکلات مردم بود
به بزرگتر هایش احترام می‌گذاشت
پهلوان بود

قهرمان جهان و المپیک بود
دل نازک بود
با خدا بود
تمامی مردم را یکسان دوست داشت
اهل دروغ نبود

به دنبال شورای شهر و نمایندگی مجلس نبود
انقدر خوب بود که حریفانش هم دوستش داشتند
تختی همیشه ودر همه‌ی حال به مردم تعظیم می‌کرد چه با مدال چه بی مدال.

خلاصه که بنظر من خدا تمامی خوبی‌ها را یک جا به آقا تختی داده بود.

روحش شاد و یادش گرامی باد.

انتهای مطلب/ی.ن