فوتبال
زندگینامه همایون بهزادی سر طلایی فوتبال ایران
همایون بهزادی در دوران حرفه ای اش به عنوان بازیکن، چه در پرسپولیس و چه در تیم ملی فوتبال ایران، یکی از بهترین مهاجمان وقت ایران و آسیا بود. از آن جایی که در قدرت سر زنی نظیر و مانند نداشت و همینطور به خاطر پرشهای بلندش، به همایون سرطلایی معروف شده بود.
به گزارش تلنگر؛ همایون بهزادی (زاده ۱۴ دی ۱۳۲۰ در خرمآباد، درگذشته ۲ بهمن ۱۳۹۴) بازیکن و مربی فوتبال بازنشسته اهل بود. بهزادی در سال ۱۳۲۰ در خرمآباد به دنیا آمد، اما به خاطر مأموریت پدر در این شهر زاده شد و اصالت نوری داشت. خانواده بهزادی نوری هستند و او به واسطه شغل نظامی پدرش در سفر بود. همایون چندی بعد همراه خانواده به تهران نقل مکان کرد.
او پیشتر در تیم ملی فوتبال ایران بازی میکرد و بیشتر دوران باشگاهیاش را در باشگاه فوتبال شاهین گذراند.
بهزادی دارای مدرک کارشناسی ادبیات فارسی بود.
دوران باشگاهی
همایون بهزادی در تیمهای پایهٔ شاهین رشد کرد و از همانجا بود که به تیم اصلی باشگاه راه یافت. در نهایت و پس از ۱۳ سال، بعد از آن که در ۱۸ تیر ماه ۱۳۴۶ شاهین به دلایل سیاسی منحل شد، همایون به تیم پیکان پیوست؛ جایی که آمار خیره کنندهٔ ۲۵ گل در ۱۹ بازی را به ثبت رساند و نگاهها را به خود جلب کرد. پس از آن در بهار سال ۱۳۴۷ به پرسپولیس منتقل شد. درست پس از انتقال به پرسپولیس بود که گریبان گیر مصدومیت شدیدی گردید که از جام ملتهای سال ۱۳۴۷ آسیا به جا مانده بود؛ به همین خاطر به مدت دو فصل و به صورت قرضی از پرسپولیس به پیکان بازگشت. همایون بهزادی توانست در همان فصل اول، همراه با پیکان قهرمان جام باشگاههای تهران شود. وی پس از دو سال وقفه دوباره به پرسپولیس بازگشت و همراه این تیم، قهرمان اولین و سومین دورهٔ جام تخت جمشید در سالهای ۱۳۵۲ و ۱۳۵۴ شد. با خداحافظی بهزادی از فوتبال درست بعد از قهرمانی در لیگ ۱۳۵۴، پرسپولیس به آخرین مقصد فوتبالی وی به عنوان بازیکن تبدیل شد. هر چند بلافاصله پس از خداحافظی، به عنوان دستیار مربی، به کادر فنی پرسپولیس پیوست.
از جمله افتخارات همایون بهزادی هت تریک در بازی معروف پرسپولیس و استقلال است که در ۱۶ شهریور ۱۳۵۲ برگزار شد و با برتری شش بر صفر به سود پرسپولیس پایان یافت. هم چنین او در بازی افتتاحیه ورزشگاه آزادی تهران دروازه باشگاه کروزیرو را گشود. در ۹ تیر ۱۳۵۱ در جریان دیدار دوستانه منتخب تهران و بایرن مونیخ که با پیروزی شش بر دو تیم منتخب به پایان رسید، یک گل به ثمر رساند. همچنین در ۲۱ بهمن ۱۳۵۱ در بازی دوستانه پرسپولیس برابر اسپارتا پراگ نیز یک گل به ثمر رساند.
دوران ملی
بهزادی در سال ۱۳۴۵ به همراه تیم ملی ایران به مقام دومی بازیهای آسیایی تایلند رسید. هم چنین در سال ۱۳۴۷ قهرمان جام ملتهای آسیا شد؛ مسابقاتی که توانست طی آن، در چهار بازی، چهار گل به ثمر رساند و نامش را به عنوان یکی از بازیکنان گلزن جام سر زبانها بیندازد. بهزادی در بازی فینال گل تساوی ایران در مقابل اسرائیل را زد که در نهایت ایران با برتری ۲ بر ۱، جام قهرمانی این رقابتها را بالای سر برد. پس از آن و چهار سال بعد بهزادی توانست همراه با تیم ملی ایران برای دومین بار قهرمان جام ملتهای آسیا شود.
لقب سر طلایی
همایون بهزادی در دوران حرفه ای اش به عنوان بازیکن، چه در پرسپولیس و چه در تیم ملی فوتبال ایران، یکی از بهترین مهاجمان وقت ایران و آسیا بود. از آن جایی که در قدرت سر زنی نظیر و مانند نداشت و همینطور به خاطر پرشهای بلندش، به همایون سرطلایی معروف شده بود.
دوران مربیگری
او پیش از سرمربی گری، به واسطه کاپیتانی تیم و قدرت رهبریاش در غیاب آلن راجرز، سرمربی آن زمان پرسپولیس تیم را تمرین میداد و مربیگری میکرد. او در اواخر سال ۱۳۵۳ به سرمربیگری پرسپولیس رسید و دست به جوان گرایی زد.
او در جام تخت جمشید ۱۳۵۳ و ۱۳۵۴ هدایت پرسپولیس را بر عهده داشت. نخستین بازی او به عنوان مربی بازی دوستانهای با ملوان بود که پرسپولیس آن بازی را ۳–۱ برد. بازیهای رسمی او با باخت برابر راهآهن در جام تخت جمشید ۱۳۵۴ آغاز شد. او پس از بازی با پاس در فروردین ۱۳۵۴ اعلام کرد که دیگر به عنوان بازیکن بازی نخواهد کرد و فقط به عنوان مربی فعالیت خواهد کرد. پس از آن پرسپولیس ۲ برد و ۲ مساوی به دست آورد و آماده بازی با تاج شد.
پس از باخت ۳–۱ در هفدهمین شهرآورد تهران ادعا کرد که بازیکنان تاج، پیش از بازی مواد مخدر مصرف کردهاند. بنابر منابع، این ادعا احتمالاً صحت داشت و مسئولان ورزش ایران از جمله کامبیز آتابای، رئیس فدراسیون فوتبال ایران و علی عبده، مدیرعامل باشگاه پرسپولیس او را به سکوت وادار کردند. این کار برای برای منفعت ملی و جلوگیری از ضربه خوردن تیم ملی فوتبال ایران در بازیهای مقدماتی المپیک ۱۹۷۶ مونترال انجام شد، چرا که در صورت اثبات این ادعا بازیکنان تاج محروم میشدند و نمیتوانستند برای ایران بازی کنند.
پس از این ماجرا و در پی اختلاف با عبده بهزادی از مربی گری پرسپولیس کنار گذاشته شد و بیوک وطنخواه مربی پرسپولیس شد. پرسپولیس در پایان جام تخت جمشید ۱۳۵۴ با وطنخواه به قهرمانی رسید.
پس از آن بهزادی مربی تیم جوانان باشگاه فوتبال شهباز شد.
پس از بازنشستگی
پس از بازنشستگی، همایون بهزادی به عنوان یکی از اعضای تالار مشاهیر پرسپولیس شناخته شد. باشگاه پرسپولیس هم از وی به عنوان یکی از دوازده مرد تأثیرگذار باشگاه در دههٔ هفتاد میلادی تقدیر به عمل آورد و در همین راستا مجسمهای طلایی از صورت همایون بهزادی را به وی تقدیم کرد.
عضویت در تالار مشاهیر آسیا
پس از افتتاح تالار مشاهیر فوتبال آسیا، طی مراسمی در تاریخ ۱۰ نوامبر ۲۰۱۴، نام ده نفر از فوتبالیستهای افسانهای این قاره برای حضور در این مراسم منتشر شد. همایون بهزادی به عنوان بهترین گلزن جام ملتهای آسیا ۱۹۶۸ و همچنین علی دایی از ایران به این مراسم دعوت شده بودند.
درگذشت
همایون بهزادی در اولین ساعات بامداد ۲ بهمن ۱۳۹۴ در سن ۷۴ سالگی پس از طی یک دوره طولانی بیماری ریوی و قلبی در تهران درگذشت. وی سالها رئیس و عضو کمیته پیشکسوتان فدراسیون فوتبال هم بود.
افتخارات
شاهین
قهرمانی جام حذفی باشگاههای تهران همراه با تیم شاهین (۱۳۴۲–۱۳۴۰)
قهرمانی باشگاههای تهران همراه با تیم شاهین (۱۳۴۴)
پیکان
قهرمانی در جام باشگاههای تهران همراه با تیم پیکان (۱۳۴۷)
پرسپولیس
قهرمانی در جام تخت جمشید همراه با تیم پرسپولیس (۱۳۵۲)
قهرمانی در جام تخت جمشید همراه با تیم پرسپولیس (۱۳۵۴)
تیم ملی فوتبال ایران
قهرمانی مسابقات مقدماتی المپیک توکیو همراه با تیم ملی فوتبال ایران (۱۳۴۳)
قهرمانی تورنمنت سنتو – جام منطقه ای همراه با تیم ملی فوتبال ایران (۱۳۴۴)
نایب قهرمانی بازیهای آسیایی تایلند همراه با تیم ملی فوتبال ایران (۱۳۴۵)
قهرمانی جام ملتهای آسیا ۱۹۶۸ همراه با تیم ملی فوتبال ایران (۱۳۴۷)
قهرمانی جام کوروش کبیر همراه با تیم ملی فوتبال ایران (۱۳۵۰)
قهرمانی انتخابی المپیک مونیخ همراه با تیم ملی فوتبال ایران (۱۳۵۱)
قهرمانی جام ملتهای آسیا ۱۹۷۲ همراه با تیم ملی فوتبال ایران (۱۳۵۱)
قهرمانی دومین دوره جام دوستی همراه با تیم ملی فوتبال ایران (۱۳۴۸)
قهرمانی در جام منطقهای همراه با تیم ملی فوتبال ایران (۱۹۷۰)
قهرمانی در جام کوروش همراه با تیم ملی فوتبال ایران (۱۹۷۱)
شرکت در بازیهای المپیک ۱۹۷۲ همراه با تیم ملی فوتبال ایران (۱۹۷۲)
قهرمانی در جام ملتهای آسیا همراه با تیم ملی فوتبال ایران (۱۹۷۲)
قهرمانی در بازیهای آسیایی همراه با تیم ملی فوتبال ایران (۱۹۷۴)
افتخارات فردی
آقای گل مسابقات مقدماتی المپیک توکیو
عضو تیم منتخب آسیا (۱۳۴۵)
آقای گل جام ملتهای آسیا (۱۳۴۷)
عضو تیم منتخب آسیا (۱۳۴۷)
محبوبترین فوتبالیست ایران در سال ۱۳۵۰
نخستین آقای گل فوتبال ملی ایران
آقای گل فوتبال ملی ایران تا سال ۱۳۵۳ با هفده گل
دارندهٔ رکورد بیشترین بازی ملی با ۲۴ بازی تا سال ۱۳۵۲
ثبت تنها هتریک در دربی تهران بمدت بیش از ۳۵ سال
دارندهٔ رکورد بیشترین گل زده در دربی تهران طی یکسال ۴ گل
روحش شاد و یادش گرامی باد