دین و اندیشه
متن و ترجمه آبات ۲۰ تا ۲۸ سوره هود
اینها هیچ قدرت و راه مفرّى در زمین (از قهر خدا) ندارند و جز خدا یار و مددکارى نخواهند یافت، عذابشان دو چندان شود، و هرگز گوششان هم در شنوایى (سخن راست) و چشمشان در بینایى (حق و حقیقت) به آنها مدد نتواند کرد
به گزارش تلنگر؛ شما میتوانید در زمان استفاده از اینترنت قرآن هم بخوانید. امروز برای شما صفحه دویست و بیست و چهارم «۲۰ تا ۲۸» از سوره هود را منشر کردهایم.
بسم الله الرحمن الرحیم
أُوْلَـٰٓئِکَ لَمۡ یَکُونُواْ مُعۡجِزِینَ فِی ٱلۡأَرۡضِ وَمَا کَانَ لَهُم مِّن دُونِ ٱللَّهِ مِنۡ أَوۡلِیَآءَۘ یُضَٰعَفُ لَهُمُ ٱلۡعَذَابُۚ مَا کَانُواْ یَسۡتَطِیعُونَ ٱلسَّمۡعَ وَمَا کَانُواْ یُبۡصِرُونَ ۲۰
اینها هیچ قدرت و راه مفرّى در زمین (از قهر خدا) ندارند و جز خدا یار و مددکارى نخواهند یافت، عذابشان دو چندان شود، و هرگز گوششان هم در شنوایى (سخن راست) و چشمشان در بینایى (حق و حقیقت) به آنها مدد نتواند کرد
أُوْلَـٰٓئِکَ ٱلَّذِینَ خَسِرُوٓاْ أَنفُسَهُمۡ وَضَلَّ عَنۡهُم مَّا کَانُواْ یَفۡتَرُونَ ۲۱
همین مردم هستند که نفوس خود را سخت در زیان افکندند و هر دروغى که مى بسته همه از دستشان برود و محو و نابود شود
لَا جَرَمَ أَنَّهُمۡ فِی ٱلۡأٓخِرَهِ هُمُ ٱلۡأَخۡسَرُونَ ۲۲
ناگزیر در عالم آخرت زیانکارترین مردم آنها هستند
إِنَّ ٱلَّذِینَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ وَأَخۡبَتُوٓاْ إِلَىٰ رَبِّهِمۡ أُوْلَـٰٓئِکَ أَصۡحَٰبُ ٱلۡجَنَّهِۖ هُمۡ فِیهَا خَٰلِدُونَ ۲۳
اما آنان که به خدا ایمان آورده و به اعمال صالح پرداختند و به درگاه خداى خود خاضع و خاشع گردیدند آنها البته اهل بهشت جاویدند که در آن بهشت متنعّم ابدى خواهند بود
مَثَلُ ٱلۡفَرِیقَیۡنِ کَٱلۡأَعۡمَىٰ وَٱلۡأَصَمِّ وَٱلۡبَصِیرِ وَٱلسَّمِیعِۚ هَلۡ یَسۡتَوِیَانِ مَثَلًاۚ أَفَلَا تَذَکَّرُونَ ۲۴
حال این دو گروه (کفر و ایمان) در مثل به شخص کور و کر و شخص شنوا و بینا مانند است، آیا حال این هر دو شخص یکسان است؟! پس چرا متذکر نمى شوید؟!
وَلَقَدۡ أَرۡسَلۡنَا نُوحًا إِلَىٰ قَوۡمِهِۦٓ إِنِّی لَکُمۡ نَذِیرٞ مُّبِینٌ ۲۵
و به حقیقت ما نوح را به سوى قومش به رسالت فرستادیم (او قومش را گفت) که من با بیان روشن براى نصیحت و هشدار شما آمدم
أَن لَّا تَعۡبُدُوٓاْ إِلَّا ٱللَّهَۖ إِنِّیٓ أَخَافُ عَلَیۡکُمۡ عَذَابَ یَوۡمٍ أَلِیمٖ ۲۶
که غیر خداى یکتا کسى را نپرستید، که من از عذاب روز سخت و دردناک قیامت بر شما مى ترسم
فَقَالَ ٱلۡمَلَأُ ٱلَّذِینَ کَفَرُواْ مِن قَوۡمِهِۦ مَا نَرَىٰکَ إِلَّا بَشَرٗا مِّثۡلَنَا وَمَا نَرَىٰکَ ٱتَّبَعَکَ إِلَّا ٱلَّذِینَ هُمۡ أَرَاذِلُنَا بَادِیَ ٱلرَّأۡیِ وَمَا نَرَىٰ لَکُمۡ عَلَیۡنَا مِن فَضۡلِۭ بَلۡ نَظُنُّکُمۡ کَٰذِبِینَ ۲۷
سران کافران قومش پاسخ دادند که ما تو را مانند خود بشرى بیشتر نمى دانیم و در بادى نظر، آنان که پیرو تواند اشخاصى پست و بى قدر بیش نیستند و ما هیچ گونه مزیتى براى شما نسبت به خود نمى بینیم، بلکه شما را دروغگو مى پنداریم
قَالَ یَٰقَوۡمِ أَرَءَیۡتُمۡ إِن کُنتُ عَلَىٰ بَیِّنَهٖ مِّن رَّبِّی وَءَاتَىٰنِی رَحۡمَهٗ مِّنۡ عِندِهِۦ فَعُمِّیَتۡ عَلَیۡکُمۡ أَنُلۡزِمُکُمُوهَا وَأَنتُمۡ لَهَا کَٰرِهُونَ ۲۸
نوح قومش را پاسخ داد که اى قوم، شما چه مى گویید، اگر مرا دلیل روشن و رحمت مخصوص از جانب پروردگار عطا شده باشد ولى حقیقت حال بر شما پوشیده مانده باشد آیا (جهالت نیست که) ما شما را (به رحمت و سعادت) اجبار کنیم با آنکه شما تنفّر اظهار مى کنید؟
انتهای مطلب