معرفی عواقب و آسیب های تنبیه بدنی کودکان
تنبیه بدنی کودکان شاید برای شما یک روش خوب تربیتی محسوب شود. اما باید دقت کنید که امروزه باتوجه به فرهنگ سازی هایی که انجام می گیرد، گویا تنبیه بدنی کودکان آسیب های زیادی را به همراه دارد.
به گزارش تلنگر؛ تنبیه بدنی کودکان، متاسفانه آمار خوبی ندارد و هنوز هم والدین زیادی هستند که به این کار برای تربیت فرزند خود دست می زنند. با ما همراه باشید تا با نتایج این کار اشتباه آشنا شوید.
تنبیه بدنی کودکان چیست؟
تنبیه بدنی (یا بدنی) استفاده از نیروی بدنی با هدف ایجاد درد یا ناراحتی در کودک برای اصلاح یا تنبیه رفتار او است.
- تنبیه بدنی معمولاً شامل ضربه زدن، کتک زدن، سیلی زدن یا ضربه زدن (با یک جسم سخت مانند یک کمربند، چوب یا عصا).
- همچنین میتواند شامل مجبور کردن کودک به زانو زدن، نشستن یا ایستادن در موقعیتهای ناراحت کننده یا روی اشیاء دردناک باشد.
تنبیه بدنی چقدر رایج است؟
قبل از رفتن به سراغ عواقب تنبیه بدنی کودکان به آمارها سری می زنیم. تخمین زده می شود که در سراسر جهان از هر ۱۰ کودک ۲ تا ۱۴ ساله، ۶ نفر توسط یک مراقب تنبیه بدنی را تجربه می کنند.
- اکثریت (۸۰%) در دوران کودکی تنبیه بدنی را تجربه کردند.
- حدود نیمی (۵۱%) از آن برای فرزندان خود استفاده کرده بودند.
- حدود نیمی (۵۱%) معتقدند که استفاده از انضباط بدنی با کودک هرگز قابل قبول نیست.
آیا تنبیه بدنی به کودکان آسیب می زند؟
شواهد قوی وجود دارد که نشان میدهد تنبیه بدنی کودکان آسیب میرساند. ۳۰ متخصصان بخش که با خانوادهها کار میکنند باید بر راهبردهایی تمرکز کنند که والدین را از تنبیه بدنی به سمت استراتژیهای مدیریت رفتار جایگزین هدایت کند.
عواقب تنبیه بدنی کودکان
پاره شدن پرده گوش، آسیب مغزی و سایر صدمات بدنی و مرگ در برخی موارد از آثار بد و غم انگیز تنبیه بدنی است. در حالی که آسیب فیزیکی وارد شده به بدن قابل درمان است، اثرات عاطفی و روانی می تواند عمیقاً بر بازماندگان تأثیر بگذارد.
تنبیه بدنی عبارت است از ضربه زدن شخص با دست یا جسمی مانند عصا یا کمربند. همچنین لگد زدن، سوزاندن، تکان دادن یا پرتاب کردن شخص به قصد ایجاد درد است. نیشگون گرفتن یا کشیدن مو، مجبور کردن فرد به نشستن در موقعیتهای نامناسب یا نامناسب، یا مجبور کردن فرد به انجام تمرینات بدنی بیش از حد به عنوان روشی برای تنبیه بدنی، مساوی است با تنبیه بدنی.
طبق برخی از مطالعات تحقیقاتی، کودکانی که مکرراً یا شدیداً کتک میخورند، در معرض خطر بیشتری برای مشکلات سلامت روان هستند، از اضطراب و افسردگی گرفته تا مصرف الکل و مواد مخدر. کودکانی که والدین آنها مرتباً آنها را کتک می زنند نیز ممکن است بعداً روابط دورتر والدین و فرزندی پیدا کنند.
تاثیر تنبیه بدنی کودکان بر واکنش مغزی
تحقیقات مدتهاست که بر تأثیرات منفی تنبیه بدنی کودکان بر رشد عاطفی اجتماعی، خودتنظیمی و رشد شناختی کودکان تأکید کردهاند، اما تحقیقات جدید که منتشر شد، نشان میدهد که کتک زدن واکنش مغز کودکان را به روشهایی مشابه بدرفتاری شدید تغییر میدهد و درک تهدید را افزایش میدهد.
متخصص میگوید: «یافتهها یکی از آخرین شواهدی است که تحقیقات ۵۰ سال گذشته را در مورد ضربات زدن معنا میکند. ما می دانیم که کتک زدن موثر نیست و می تواند برای رشد کودکان مضر باشد و احتمال مشکلات روانی را افزایش دهد. با این یافته های جدید، ما همچنین می دانیم که می تواند تأثیر بالقوه ای بر رشد مغز، تغییر زیست شناسی، و منجر به عواقب پایدار داشته باشد.
متخصصان عملکرد مغز کودکان ضربه خورده را در پاسخ به تهدیدات محیطی درک شده در مقایسه با کودکانی که کتک نخورده بودند مورد بررسی قرار دادند. یافتههای آنها نشان داد که کودکان کتک خورده واکنش مغزی بیشتری از خود نشان میدهند، که نشان میدهد کتک زدن میتواند عملکرد مغز کودکان را به روشهایی مشابه با اشکال شدید بدرفتاری تغییر دهد.
این مطالعه ۱۴۷ کودک را مورد بررسی قرار داد، از جمله برخی از آنها که در سالهای ابتدایی زندگیشان کتک خوردهاند و برخی دیگر که در سالهای ابتدایی زندگیشان کتک خوردهاند، تا تفاوتهای بالقوهای را در مغز ببینند. با استفاده از ارزیابی MRI، محققان تغییراتی را در پاسخ مغز مشاهده کردند در حالی که کودکان مجموعهای از تصاویر را مشاهده کردند که شامل حالات چهره بود که نشاندهنده واکنش عاطفی مانند اخم و لبخند بود.
آنها دریافتند که کودکانی که کتک خورده بودند، پاسخ فعالیت بیشتری در نواحی مغزشان داشتند که این پاسخهای احساسی را تنظیم میکنند و تهدیدها را تشخیص میدهند. حتی در مورد حالات چهرهای که بیشتر آنها را تهدیدکننده نمیدانند.
تاثیر تنبیه بدنی کودکان بر عزت نفس
کتک زدن بیشتر از آسیب جسمی، آسیبهای روانی شدید و ماندگاری را به کودکان وارد میکند. قربانیان برخورد فیزیکی احترامی و ارزشی برای خود قائل نیستند. آنها دائماً به این فکر میکنند که آدم خوبی نیستند و لیاقت تنبیه شدن دارند. این طرز فکر در تمام بزرگسالی (در اجتماع مدرسه، دوستان، دانشگاه و محیط کار) همراه آنها خواهد بود.
ار بین رفتن اعتماد از عواقب تنبیه بدنی کودکان
والدین با کتک زدن، ارزش و اعتماد خود را پیش کودک از دست میدهند. کودکان به والدین به چشم اولین و احتمالا آخریت قهرمان زندگی خود نگاه میکنند. آنها نیاز دارند بدانند هر اتفاقی که بیافتد مادر و پدر من بدون قید و شرط مرا دوست خواهند داشت. زمانی که کودک والدین خود را چنین پرخاشگر و شکننده میبیند، که به برخورد فیزیکی روی آورده اند؛ به این فکر میکند که:
- دیگر مادر و پدر قهرمان نیستند چون قوی نیستند.
- دیگر قابل اعتماد نیستند. پس من کارها را به دور از چشم آنها انجام میدهم و هیچ چیز به آنها نمیگویم.
افزایش پرخاشگری
همچنین شواهد محکمی از افزایش بروز پرخاشگری در میان کسانی که دچار تنبیه بدنی کودکان می شوند وجود دارد. یک متاآنالیز در سال ۲۰۰۲ از ۲۷ مطالعه در دورههای زمانی، کشورها و سنین نشان داد که یک ارتباط پایدار وجود دارد: کودکانی که مرتباً کتک میخورند، هم در کودکی و هم در بزرگسالی احتمال بیشتری دارد که پرخاشگر باشند. بسیاری از والدین برای توقف فوری رفتارهای بد (مثلاً هل دادن کودک دیگر، دست گرفتن به سمت اجاق گاز داغ و غیره) فرزندان خود را کتک می زنند.
انتهای مطلب/آ.ع