همه چیز در مورد فرهاد غیرایی+بیوگرافی
فرهاد غبرایی، مترجم برجستهای که با نگاهی ژرف به ادبیات جهان، آثار شاخصی از نویسندگان بزرگ چون فاکنر، زولا، سلین و روبر مرل را به فارسی برگرداند، از جمله چهرههای درخشان ترجمه در ایران به شمار میآید.

به گزارش تلنگر؛ فرهاد غبرایی از مترجمان برجسته معاصر ایران است که تحصیلات خود را در رشته زبان انگلیسی به پایان رساند. او مدتی را نیز در فرانسه سپری کرد و در آنجا به تحصیل کارگردانی سینما در دانشگاه پاریس ۸ پرداخت. با این حال، پس از سه سال تحصیل، سینما را رها کرد و به ایران بازگشت؛ تصمیمی که بعدها در گفتوگویی با ناصر حریری، چنین توجیهش کرد: «نتیجه گرفتم بهتر است به ادبیات بازگردم، چون سینما با همهٔ جذابیتش با روحیه تکرو و گوشهگیرانه من سازگار نیست.»
غبرایی پس از بازگشت به ایران، فعالیت حرفهای خود را در حوزه ترجمه آغاز کرد. تسلط او به زبانهای انگلیسی، فرانسوی و ایتالیایی، زمینهساز ترجمه آثاری مهم از ادبیات جهان شد؛ ترجمههایی که کیفیت ممتازشان، نام او را در محافل ادبی به شهرت رساند از جمله آثار برجستهای که به واسطه تلاش او به فارسی زبانان معرفی شد میتوان به حریم نوشته ویلیام فاکنر، جزیره اثر روبر مرل، سفر به انتهای شب اثر لویی فردینان سلین و چندین اثر از امیل زولا اشاره کرد.
زندگینامه
فرهاد غبرایی، مترجم شناختهشده ادبیات جهان، در بهمنماه سال ۱۳۲۸ در شهر لنگرود چشم به جهان گشود. دوران دبیرستان را در کرمانشاه به پایان رساند و دیپلم علوم طبیعی دریافت کرد. پس از آن، در دانشگاه شیراز به تحصیل در رشتهٔ زبان و ادبیات انگلیسی پرداخت و در سال ۱۳۵۲ با مدرک کارشناسی فارغالتحصیل شد. در سال ۱۳۵۵ راهی فرانسه شد و به مطالعهٔ رشته سینما در دانشگاه پاریس پرداخت، اما پس از سه سال تحصیل، سینما را رها کرد و در سال ۱۳۵۸ به ایران بازگشت. از آن پس، تمام وقت خود را وقف ترجمه آثار ادبی از زبانهای انگلیسی، فرانسوی و ایتالیایی کرد.
نخستین ترجمه منتشرشدهاش، شهر شیطان زرد نوشته ماکسیم گورکی، در سال ۱۳۵۹ روانه بازار شد. وی در طول فعالیت حرفهای خود آثار بسیاری از نویسندگان مطرح جهان را به فارسی برگرداند و با ترجمههایی روان، دقیق و وفادار به سبک نویسنده، جایگاهی ممتاز در میان مترجمان ادبی ایران یافت. غبرایی در سال ۱۳۶۰ با نوشین آزاد ازدواج کرد و صاحب دو فرزند شد. در سال ۱۳۷۲، به پاس ترجمههای برجستهاش از زبان فرانسه، بهویژه رمان سفر به انتهای شب اثر لویی فردینان سلین، موفق به دریافت بورس ویژه وزارت فرهنگ فرانسه شد و در نشست بینالمللی مترجمان ادبی در شهر آرل فرانسه حضور یافت.
از جمله آثار برجستهای که به فارسی ترجمه کرده میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- شکست، امیل زولا (۱۳۶۰)
- آخرین نفر، الکساندر فادایف (۱۳۶۱)
- آسوموار، امیل زولا (۱۳۶۱)
- جزیره، روبر مرل (۱۳۶۲)
- چهار مجموعه و پایان جهان، پابلو نرودا (۱۳۶۳ و ۱۳۶۵)
- حریم، ویلیام فاکنر (۱۳۶۷)
- زندگی بتهوون، رومن رولان (۱۳۶۷)
- جشن بیکران، ارنست همینگوی (۱۳۶۸)
- کودک سیاه، کامارالی (۱۳۶۹)
- خانواده واسکا دوآرته، کامیلا خوسهسلا (۱۳۶۹)
- فلینی از نگاه فلینی (۱۳۷۱)
- یادداشتهای مالته لوریدس بریگه، راینر ماریا ریلکه (۱۳۷۱ – ناتمام)
- پیامبران نور، نهال تجدد (۱۳۷۲ – ناتمام)
از سال ۱۳۶۹، غبرایی زندگی در تهران را کنار گذاشت و در شمال کشور ساکن شد. سرانجام در یازدهم اردیبهشتماه سال ۱۳۷۳، در اثر سانحه رانندگی در جادهٔ تنکابن به چالوس، دار فانی را وداع گفت.