به گزارش تلنگر؛ وضعیت اقتصاد کشور کاملا بههم ریخنه است؛ موضوعی که اگر دولت قبلی حاکم بود تمام ارکان را به وامصیبتا و وا امتا انداخته بود و از خرد و کلان حضرات انقلابی با هزار تومانی در فضای مجازی عکس میگرفتند و به دولت فحاشی میکردند اما اکنون که دولت خودی است روزه سکوت گرفتند.
اگر دولت روحانی حاکم بود امروز همه از استیضاح دولتمردان میگفتند و یکی یکی وزرا به مجلس میرفتند؛ جالب است بدانید بزرگترین مخالفان سیاستهای اقتصادی روحانی امروز وزیر و معاون آقای رئیسی هستند؛ اما آش همان آش و کاسه همان کاسه است!
میگویند دولت میخواهد به ترمیم تیم اقتصادی بپردازد. در این بین یک پرسش مهم به وجود میآید که عملکرد دولت و تیم اقتصادیاش تا چه میزان باعث به وجود آمدن شرایط کنونی اقتصادی شده و چه قدر از شرایط به دلیل تحریمها بوده است.
آقای رضایی گرچه عنوانش معاون اقتصادی دولت است، اما واقعیت این است که در تیم اقتصادی دولت به کار گرفته نشد. من نمیگویم که اگر به کار گرفته میشد شقالقمر میکرد، اما برای قضاوت عملکرد او باید در این نکته را مدنظر قرار دهیم و علت اینکه از دولت کنارهگیری هم نکرد شاید این باشد که نخواست از نظر روانی و افکار عمومی به دولت لطمه وارد شود.
مشکل اصلی دولت آقای رئیسی این است که برنامه اقتصادی مدونی نداشت و با اینکه گفته شد که هفت هزار صفحه برنامه وجود دارد، اما هفت صفحهاش را هم ندیدیم. مشکل دیگر آن بود که دولت در شرایطی اقتصاد را تحویل گرفت که اقتصاد دچار تحریم بود و به دلیل مشکلاتی که بر سر راه برجام پیش آمده بود، تحریمها مدام تشدید هم میشد. در این شرایط میطلبید که دولت جدید در حوزه اقتصادی بسیار توانمند باشد، اما آقای رئیسی ضعیفترین نیروها را در کار اقتصادی به کار گرفت.
اکنون که گفته میشود دولت میخواهد تیم اقتصادی را ترمیم کند، چاره به جز این کار وجود ندارد؛ یعنی آقای رئیسی ناچار به ترمیم کابینه است و راه دیگری ندارد، زیرا تیم کنونی تجربه و تخصص لازم را ندارد، اما امیدواریم که اگر برخی نیروها کنار گذاشته میشود واقعا افراد توانمند مسئولیت بگیرند.
مشکل بزرگ اقتصاد تحریمهاست که دولت کنونی میتوانست در عرصه مذاکرات احیای برجام بهتر از این عمل کند. در دولت قبل پرونده هستهای در دست دولت بود و حرف آخر را رئیسجمهور میزد و وزیر خارجه وقت یعنی آقای ظریف هم از اختیار لازم برخوردار بود، اما اکنون پرونده هستهای به شورای امنیت ملی رفته است و گرچه رئیسجمهور، رئیس آن شورا هم هست، اما به هر حال پرونده دیگر در دولت نیست. از طرفی کسانی که مخالفت برجام بودند در دولت آقای رئیسی مقام گرفتند و با همان نگاه که نباید اقتصاد را به برجام گره زد یا ما کاری به FATF نداریم وارد مذاکرات شدند و خب معلوم بود که نمیتوانند آنطور که باید پیش بروند.
عملا دولت با برنامه بدون برجام پیش آمده بود اما فهمید که توان کاری را بدون برجام نخواهد داشت!
انتهای مطلب