به گزارش تلنگر؛ برخی از خودروهایی که دولت مدعی اقتصادی بودنشان است این روزها یا وارد شده یا در حال وارد شدن است؛ خودروهایی که تاثیر چندانی روی بازار نخواهند گذاشت.
خودروهایی که هم اکنون وارد شده یا در کشور موجود است و همه جای دنیا آن را خودرو اقتصادی میدانند، برای ما خودرو لوکس به حساب میآید چرا که اگر خودرو اقتصادی باشد، یک کارگر باید در مدت یک سال توانایی خرید آن را داشته باشد. خودرو النترا که در همه جای دنیا به عنوان خودرو اقتصادی معروف است، آخرین قیمت آن در ۷ دی ماه ۳ میلیارد و ۵۰۰ میلیون تومان است فلذا این خودرو برای آن کسی که پایه حقوق او ماهی ۱۰۰ میلیون تومان است و باید هزینههای اجاره مسکن، خورد و خوراک و آموزش را نیز متقبل شود، اقتصادی محسوب نمیشود.
سخنگوی وزارت صمت در گفتگوی اخیر خود، به اسامی خودروهای وارداتی اقتصادی با سقف قیمت ۱۰ هزار یورو اشاره کرده است و طبق گفتههای او، تاکنون ۱۲ شرکت جواز واردات خودرو را دریافت کردهاند و لیست درخواست واردات همچنان باز است. اکثر خودروهای وارداتی متعلق به برندهای کرهای، ژاپنی و چینی هستند، اما نام برندهای اروپایی نیز در میان آنها دیده میشود. طبق اظهارات سخنگوی وزارت صمت، خودروهایی نظیر چانگان CS۳۵، میتسوبیشی میراژ، MG ۳، MG ۶، هیوندای i۱۰، هیوندای اکسنت، سیتروئن C۳ و همینطور محصولی از کمپانی فولکسواگن (به احتمال زیاد، سئات) به زودی به عنوان خودروهای اقتصادی جدید وارد کشور میشوند.
خودروهای دیگری همچون کیا سونت، هیوندای ونیو، هیوندای آئورا، هاچبک پولو فولکس واگن، رنو ترایبر، رنو سیمبل، رنو کایگر، نیسان مگنایت، سوئیت DX۳، ویچای U۷۰ همگی قیمتی پایینتر از ۱۰ هزار یورو داشته و میتوانند به عنوان محصولات اقتصادی وارد کشور شوند.
این در حالی است که با توجه به نرخ ارز این خودروها به هیچ عنوان برای عموم مردم جامعه اقتصادی محسوب نمیشوند و معلوم نیست که چرا دولت این خودروها را اقتصادی اعلام کرده است.
در حال حاضر تنها چیزی که در این خودروها میتواند اقتصادی باشد، فقط قیمت سوخت مصرفی آنها است. خودرو اقتصادی در جهان یک تعریفی دارد و به این معنا است که افراد در طبقات متوسط و ضعیف جامعه با حقوق پایین بتوانند این خودروها را خریداری کنند.
امروز یک کارگر با پایینترین حقوق در اروپا ساعتی ۱۵ یورو دریافت میکند که به عبارتی در ماه بین ۲۰۰۰ الی ۲۵۰۰ یورو حقوق ماهانه دریافت میکنند که با آن میتوانند در مدت ۶ ماه، یک خودرو خریداری کنند. این موضوع در جوامع پیشرفته اتفاق میافتد.
البته خودروهای اقساطی نیز وجود دارد که این اقساط بدون بهره بوده و نهایتا اگر شما خودرو با اقساط پنج ساله نیز خریداری کنید تنها ۲ الی ۳ درصد روی مبلغ آن افزوده میشود. فلذا به این خودرو میتوان خودرو اقتصادی گفت.
پایه حقوق در ایران را اگر ۶.۵ میلیون تومان در نظر بگیریم یک فرد در نهایت ۸۰ میلیون در یک سال بدست میآورد که در بازار خودرو عملا شما هیچ خودرویی با این قیمت پیدا نمیکنید و حتی موتور سیکلت هم به زور میتوانید خریداری کنید کمااینکه موتوری که امروز قشر زیادی از افرادی که با موتور سیکلت کار میکنند ۱۲۵ CG که هم اکنون ۴۰ میلیون تومان قیمت دارد. یعنی اگر افراد هیچ مصرفی از حقوقشان نداشته باشند و تورم موجود را نیز حساب کنیم، یک شخص بعد ۶ ماه تنها میتواند یک موتور CG خریداری کند.
خودروهایی که هم اکنون وارد شده یا در کشور موجود است و همه جای دنیا آن را خودرو اقتصادی میدانند، برای ما خودرو لوکس به حساب میآید چرا که اگر خودرو اقتصادی باشد، یک کارگر باید در مدت یک سال توانایی خرید آن را داشته باشد.
خودرو النترا که در همه جای دنیا به عنوان خودرو اقتصادی معروف است، آخرین قیمت آن در ۷ دی ماه ۳ میلیارد و ۵۰۰ میلیون تومان است فلذا این خودرو برای آن کسی که پایه حقوق او ماهی ۱۰۰ میلیون تومان است و باید هزینههای اجاره مسکن، خورد و خوراک و آموزش را نیز متقبل شود، اقتصادی محسوب نمیشود.
متاسفانه دولت به مسائل خیلی عجیب نگاه میکند. برای مثال رسانه دولت روز گذشته اعلام کرد که مرغ در ایران، ارزانتر از اروپا و آمریکا است، اما این را حساب نمیکند که حقوق یک کارگر در آن کشورها چقدر است کمااینکه همه چیز در زندگی ما حتی خدمات نیز به دلار حساب میشود، اما ما ریال دریافت میکنیم و همین مسئله سطح زندگی ما را پایین آورده است.
خودروهایی که وارد کرده اند اقتصادی است، اما نه در ایران بلکه در خارج از مرزهای کشورمان این خودروها اقتصادی حساب میشوند ولو اینکه شما اگر کشور جنگ زدهای مثل امارت اسلامی افغانستان را در نظر بگیرید این خودروها در آنجا اقتصادی هستند، اما در ایران فقط سوختشان اقتصادی است. یعنی شما یک خودرو لندکروز را در افغانستان با ۲۰ تا ۳۰ هزار دلار خریداری میکنید که حداقل برای خرید آن در ایران باید ۱۱ الی ۱۲ میلیارد هزینه کنید.
انتهای مطلب