کلیپی از صحبت های تلخ دو جانباز اعصاب و روان را ببینید

به گزارش تلنگر؛غیرت کار خودش را کرد و دشمن را با دست خالی بر زمین زدیم! راستی چرا این کلمه اینقدر تکرار می‌شود؟! مگر چه رازی در آن نهفته است؟ این کلمه چهار حرفی چه باری را به دوش می‌کشد که هر چه می‌گویند تمامی‌ندارد، نمی‌دانم شاید همین تکرار‌ها ذهن را به تکاپو بیاندازد... راستی این غیرت همان نیست که ضرغام‌ها را زیر و رو و وارد میدان مبارزه کرد؟ این غیرت همان نیست که پدری را از نگاه‌های معصومانه نوزادش محروم کرد، تا مبادا نگاه نامحرم به ناموسش بیفتد و پای ناپاک دشمن خاک وطن را لمس کند؟ عجب قدرتی دارد این غیرت! وای به روزی که نباشد که اگر نباشد همان می‌شود که در جایگاه وزیر و وکیل و رئیس، درست روی صندلی که با یک کربلا ساخته شده بنشینی و وطن را به پشیزی بفروشی. 

صفحه اینستاگرام شهر فرنگ نوشت:

چقدر دردناکه

بنظرم این اپیزود اوله...

اپیزود دوم میشن فرزندای این عزیزان

که تا عمر دارن باید رنج و پر پر شدن پدرشون رو ببینن و از اینطرف سرکوفت بخورن و قضاوت بشن بخاطر یه سهمیه‌ی دانشگاهی...

تو دوستای دانشگاهم با چندتاشون برخورد داشتم و میدیدم چقدر قضاوت میشن.

نظر شما چیه؟

فکر میکنین کشور‌های دیگه نسبت به مجروحان جنگی و خانواده هاشون چیکار میکنن؟

مرد آمده بود چیزی بگوید، سرفه امانش نداد…
چه می‌توانست بگوید، وقتی تمامِ فهمِ شهر از جانباز
سهمیه دانشگاه است و اسم یک کوچه…

روز جانباز گرامی باد

انتهای مطلب/ی.ن