به گزارش تلنگر؛ مهدی فضائلی، عضو دفتر حفظ و نشر آثار رهبری در قسمت هایی از یادداشت خود نوشت:
رنگپریدگی، حالت تهوع، بیحسی، کف بالاآوردن، سرگیجه، دل درد و افزایش ضربان قلب، از جمله علائمی است که دانشآموزان مسموم شده در مدارس قم و چند شهر دیگر اظهار کردهاند؛ علائمی که به گفته پزشکان ناشی از «مسمومیت استنشاقی» است و خوشبختانه، نه پایدار است و نه مسری و قابل انتقال به دیگران.
در کنار این همه حساسیت بهجا و لزوم تلاش برای پایان دادن به این مسمومیتهای سریالی، اما مسمومیتهای دیگری را شاهد هستیم که علائم آن بسیار خطرناکتر، پایدارتر و مسری است، اما به ندرت در باره آنها نگران میشویم یا حتی صحبت میکنیم چه برسد به اینکه شناسایی منشأ و مقابله با عواملش را مطالبه نماییم!
علائم این مسمومیت، افسردگی، یأس، بیتحرکی، عصبانیت، پرخاشگری، بدبینی و خودتحقیری است. این مسمومیت از طریق دیدن و شنیدن عارض میشود لذا من نام آن را «مسمومیت دیداری» و «مسمومیت شنیداری» میگذارم.
در همین مقطع به برخی اضلاع این نبرد چندضلعی توجه کنید! در یک ضلع مسموم کردن دانشآموزان دختر برنامهریزی میشود؛ در ضلع دیگر عملیات گسترده روانی در داخل و خارج کشور سازماندهی میشود تا افکار عمومی داخل را برای آشوبی دیگر آماده کند و افکار عمومی کشورهای دیگر را نسبت به ایران بدبین؛ از سوی دیگر زمینه تشدید فشارهای بینالمللی را فراهم میآورند و همه اینها در حالیست که ارزش پول ملی کاهش یافته و دولت در حال چارهاندیشی برای آن است، آنهم در آستانه سال نو و بلافاصله پس از آن ماه مبارک رمضان که اوج عملیات بازار است!
به امید روزی که مسمومیتهای غیرجسمی به اندازه مسمومیت بدنی اهمیت پیدا کند و مطالبه همگانی برای شناسایی منشأ، عوامل گسترش و برخورد با آنها اولویت پیدا کند.
انتهای مطلب/ی.ن