توت فرنگی های کرستانی

بر اساس آماری که در سال ۱۳۹۵ داده شد، حدود ۸۰ درصد توت فرنگی ایران، در استان کرستان تولید می شود؛ که در این میان بیشترین مزارع توت فرنگی در شهرستان های سنندج، کامیاران و سروآباد قرار دارند.

بد نیست بدانید در کشت توت فرنگی، دو الگوی خاص بیشتر مورد توجه قرار دارند؛ کاشت یک ساله و چند ساله. اما ایرادهای بی شماری به کاشت چندساله وارد است چرا که محصول در سال های آخر برداشت، دیگر آن کیفیت گذشته را ندارد. میوه ها ریزتر شده و آفت ها نیز، صدمه های قابل توجهی به مزارع وارد می کنند. برای همین، کاشت یک ساله، توجه تولیدکنندگان توت فرنگی را بیشتر به خود جلب کرده است. در این نوع برداشت توت فرنگی، عملیات کاشت، داشت و برداشت در یک فصل زراعی انجام می شود و پس از آن، زمین دوباره شخم می خورد. بهترین زمان آغاز کاشت یک ساله، به اقلیم آن منطقه خاص بستگی دارد و می توان در اواخر اردیبهشت ماه و یا در میانه ماه شهریور عملیات کاشت را آغاز کرد. 

هر ساله در مناطق سرد معتدل کردستان، برداشت توت ‌فرنگی در نیمه اردیبهشت ماه آغاز می شود و تا اوایل ماه تیر ادامه دارد. امروز به کردستان سفر می کنیم و در این روزهای پایانی بهار، به تماشای کار و کوشش مردان و زنان کُرد می نشینیم. همچنین، توت فرنگی های خوش رنگ و بو را از نظر می گذرانیم که دانه دانه از بوته ها چیده می شوند و برای توزیع در سراسر کشورمان، بسته بندی شان می کنند. باید ذکر کنیم که تمامی این تصاویر به دست عکاس هنرمند، «محمد لطیف حسینی نسب»، گرفته شده