آقای پزشکیان وفاق با پایداری چی ها حرام عقلی است!

امیر محمدی در یادداشتی اختصاصی برای پایگاه خبری تحلیلی تلنگر نوشت: ” آقای پزشکیان وفاق با پایداری چی ها حرام عقلی است! ”

همتی عزل شد و ظریف استعفاء کرد. دنیای سیاست اینگونه است؛ اما آقای پزشکیان شما چوب اعتمادتان را به غیر خودی خوردید! از همان زمان چیدن کابینه چقدر برایتان نوشتیم که این جماعت تندرو اگر یک مغازه در اختیارش قرار دهید که کسب روزی کند، فساد می کند، رانت ایجاد می کند و دست آخر هم خود را مبرا از هر چیز می داند.

چگونه می شود با کسی وفاق کرد که کمر به نابودی شما بسته است؟ آقای پزشکیان چقدر از طرف همین دوستان لیست و تماس داشتی که فلان معاون خوب است و فلان وزیر را بگذار! امروز اما جواب تلفنت را هم نمی دهند!

آقای رئیس جمهور هنوز دیر نشده است. نمی گویم دولت را یکدست کنید نه! نخاله ها را جدا کنید و دور بریزید. همان گونه که خداوند در قرآن کریم می فرمایند:

“یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا الْیَهُودَ وَالنَّصَارَى أَوْلِیَاءَ بَعْضُهُمْ أَوْلِیَاءُ بَعْضٍ وَمَنْ یَتَوَلَّهُمْ مِنْکُمْ فَإِنَّهُ مِنْهُمْ إِنَّ اللَّهَ لَا یَهْدِی الْقَوْمَ الظَّالِمِینَ ”

ای اهل ایمان! یهود و نصاری را سرپرستان و دوستان خود مگیرید، آنان سرپرستان و دوستان یکدیگرند [و تنها به روابط میان خود وفا دارند]. و هر کس از شما، یهود و نصاری را سرپرست و دوست خود گیرد از زمره آنان است؛ بی تردید خدا گروه ستمکار را هدایت نمی کند.

این آیه مصداقی است که چرا دولت راه به جایی نمی برد؛ امیدوارم که به آن به شکلی عمیق فکر کنید.

اگر می فرمایید این آیه مصداق درستی نیست شما را به چیزی ارجاع می دهم که خوب بلد هستید. کلام نورانی امیر المومنین علی (ع) که در بخشی از خطبه منافقین نهج البلاغه می فرمایند:

ای بندگان خدا، شما را به تقوای الهی توصیه می کنم و از اهل نفاق برحذر می دارم، زیرا آنان هستند گمراهان و گمراه کنندگان و لغزندگان و عوامل لغزش. دائما در حال رنگ عوض کردن و غوطه خوردن در آشوبها می باشند و هدف آنان قرار دادن شما در سختی ها و حوادث سنگین است و برای شما از هر طرف کمین می گیرند. دل های آنان بیمار است و چهره های آنان پاک نما. کار آنان حرکتهای مخفیانه است و برای اضرار، در پنهانی ها می خزند. وصفشان دارو است و سخنشان وعده شفا می دهد و کارشان درد علاج ناپذیر است. حسادان رفاه و آسایش مردم و تقویت کننده بلا و مصیبت و نومید کنندگان امیدواران هستند.

برادر دیگر این گوی این میدان؛ میخواهی با دوستان بمان یا با گرگ ها برقص!

انتهای مطلب