بیانیه آقای نیکزاد؛ تایید بود تا تکذیب!
ما مردم عادی نمی دانیم قسم حضرت عباس را باور کنیم یا دم خروس را! سخنان آقای نیکزاد را بپذیریم یا مصاحبه ها و صحبت های شاهدان عینی ماجرا را! اما آقای نیکزاد روزی هم نوبت ما مردم عادی می شود!
سید علی حسینی در صفحه شخصی خود در فضای مجازی نوشت: آقای نیکزاد موضوع خط ویژه با این بیانیه ها پاک نمی شود!
وضعیت کاملا روشن است؛ حال فشار به نیروی خدوم مردم برای عدم شکایت بوده یا نبود؛ به سرعت به بیمارستان رفتید یا نرفتید! منتی نیست وظیفه خود را انجام دادید به عنوان یک شهروند نه مسئول!
قصد ندارم زود شروع کنم. بیانیه شما را آورده‌ام تا بر اساس آن خدمتتان سخن بگویم!
بیانیه را بخوانیم:
«فرزند بنده در روز چهارم خرداد ماه در خیابان با یکی از مأموران زحمتکش پلیس راهور به صورت غیرعمد تصادف کرده است که نه از صحنه گریخته و نه قلدرمآبی کرده بلکه بلافاصله فرایند انتقال پلیس مذکور به بیمارستان جهت اطمینان از سلامتی وی صورت گرفته و هیچگونه فرار و بی‌توجهی به وضعیت مامور پلیس مذکور صورت نگرفته است و البته در مورد خودرو و راننده اعمال قانون شده است.
اینجانب از لحظه وقوع حادثه شخصاً با حضور در بیمارستان پیگیر تمام مراحل درمان و بهبود وضعیت پلیس راهور سانحه‌دیده بوده و با بزرگواری ایشان در این زمینه مواجه شده‌ام.در ادامه بر خود لازم می‌دانم تاکید کنم قانون برای همه لازم الاجراست و استثنایی ندارد و اقتدار فراجا برای همه خط قرمز است و از آنجا که خناثان خارجی در موج رسانه‌ای این موضوع را مستمسک قرار داده اند، تاکید می کنم جان، مال و آبروی خود را برای حفظ این انقلاب فدا خواهم کرد و باور و یقین قلبی اینجانب است که ما باید خرج انقلاب شویم نه اینکه انقلاب را خرج خودمان و خانواده‌مان کنیم.»
آقای نماینده 4 درصدی! فرض می گیریم پسر شما خیلی هم آقا با ادب و شما هم مهربان و مردم دوست اما این خط ویژه که ما «مردم معمولی» هر روز چند ساعت از عمرمان را در صف های اتوبوس نظاره گر هستیم را چه می گویید؟!
آیا می دانید هر خودرویی با چراغ قرمز و آبی که به سرعت از مقابل ما که عمرمان در این صف ها با کندی می گذارد ، عبور می کذرد در ضمیر ما چه اتفاقی می‌افتاد؟
نفرین ، فحش های مودبانه ، رکیک و ناسزا .
می دانید ، چرا ؟!
مگر خط ویژه اتوبوس اسمش رویش نیست؟ چرا باید شما نمایندگان از آن مسیر عبور کنید؟ شما مسئولین خونتان رنگین تر است؟ حالا خودتان رفتید که رفتید زورمان به شما نمی رسد! پسران، دختران و همسرانتان چه کار حسن مملکت هستند که آنها هم چنین حقی دارند؟ اشتباها زیر گرفته؟ کجا بوده آقازاده که اشتباها زیر گرفته؟ وسط خط ویژه که جای خودرو ایشان آنجا نبود! به اسم پدر حق حضور داشت و قانون برایش مثل ما مردم عادی اجرا شد؟ یعنی الان خودرو در پارکینک و آقازاده شما در بازداشتگاه است تا تکلیف مجروح و شکایتش روشن شود؟ من که می دانم ایشان 2 ساعت نکشیده آزاد شد.
بگذریم! همه مردم معطل و رنجدیده از معیشت با خود می گویند دو میلیارد و چهارصد میلیون دلار برای خرید اتوبوس و واگن مترو کجا رفت؟! چرا تهران باید هفت هزار اتوبوس و چند صد واگن مترو کمبود داشته باشد؟!
اقای نیکزاد !
قرار نبود ما غمگینانه در صف اتوبوس منتظر باشیم و شما یا فرزندانتان و همسرانتان در مقابل چشمان ما آژیر کشان با سرعت عبور کنید و برایمان دست تکان دهید.
پدران ما برایمان تعریف کردند که شهید بهشتی قصد حرکت به سوی منزل داشت و پسرش می خواست سوار همان ماشین شود ، شهید بهشتی از ماشین پیاده شد و با مهربانی و مودب به فرزندش گفت:
حکومت این ماشین را در اختیار من عضو شورای انقلاب گذاشته است و شما بفرمایید با وسیله نقلیه عمومی به منزل بیایید.
جناب نیکزاد و تمام خط ویژه سواران
ما بهشتی ها ، رجایی ها ، مطهری ها و طالقانی ها داشتیم که شهدا، جانبازا ن و ایثارگران رفتند و آن گونه در برقراری و پایداری ایران و انقلاب جان فدا می کردند. من فرزند جانباز و ما مردم عادی نمی دانستیم خدامان ملت که شهید می شود صاحبان ملت سر کار می آیند.
امثال شما بجای رجایی احمدی نژاد را به ما غالب می کردید. بحای بهشتی احمد خاتمی را، بجای مطهری مصباح را و بجای طالقانی شیخ ازگل را!
بله این چنین بود؛
نسل جنگ و جانبازان و ایثارگران، مردمی که سختی کشیدند امروز در پیچ و خم زندگی گرفتار هستند و شما نه یک خط ویژه که چند ده خط ویژه مانند:
قانون استصوابی انتخابات، خط ویژه تسهیلات وام بانکی، دادگاه های ویژه، زندان های ویژه به اسم ما مردم معمولی باز کردید!
اری ای نمایندگان و منتخبین خطوط ویژه
ما را با شما کاری نیست، امید ما به شهداست که راه آگاهی و دانایی را به ما نشان دهند تا فریب نامه های ظاهر ساز شما را نخوریم :
فریب دروغ گویی ها را نخوریم، فریب وا اسلاما شما را نخوریم. فریب گریه های شما را نخوریم، فریب خواب ها رمالی های شما را نخوریم، فریب احادیث جعلی شما را نخوریم و بفهمیم و بدانیم بزرگترین گوهر خداوندی «عقل»ماست.
اری ما حسینی بودیم اما زینبی نبودیم.
فعلا ایام به کام شما باد تا روز ما برسد.
انتهای مطلب
