دلایل ضعف ارتش اسد که باید بدانید

محمدحسین واحدی دانشجوی کارشناسی ارشد اندیشه سیاسی در دانشگاه علامه طباطبایی طی یادداشت اختصاصی برای پایگاه خبری تلنگر نوشت:

دولت بشار اسد بی‌توجه به هشدارهای ایران و عدم بازسازی ارتش خود به سرعت سقوط کرد. ارتش اسد یکی از ارکان قدرت دولت سوریه به شمار می‌رفت؛ چراکه وجود گروه‌های مسلح مختلف و دخالت کشورهای قدرتمند خارجی عملاً سوریه را به یک کشور بی‌ثبات تبدیل کرده بود و ارتش تنها باقی‌مانده حکومت اسد بود.

نیروهای ارتش اسد با توجه به کمبود منابع مالی، بی‌توجهی دولت به آنها و در پیش گرفتن راه حافظ اسد توسط فرزندش از دولت خود ناراضی بودند. ارتشی‌های سوریه فقط به خاطر منافع خود با دولت اسد همراه بودند و حاضر به جنگیدن تا پای جان برای دولت وی نبودند؛ از سوی دیگر کشورهای عربی منطقه که با اسرائیل و آمریکا رابطه خوبی دارند با پرداخت رشوه‌های کلان بسیاری از فرماندهان ارتش اسد را طرفدار خود کردند؛ به طوری که ارتش در برخی از نقاط سوریه بدون هیچگونه درگیری عقب‌نشینی کرد‌ و حتی برخی از تجهیزات خود را برای نیروهای HTS (گروه تروریستی تحریر الشام) جا گذاشت!

بشار اسد بی‌توجه به مسائل منطقه و تهدیدهای پی در پی اسرائیل مبنی بر ترورش راه را برای نفوذ «تحریر الشام» در سوریه باز کرد؛ آنقدر که ترکیه و اوکراین با اعزام نیرو به ادلب آموزش‌های نظامی لازم را به HTS ارائه می‌دادند. طبق گزارش «واشنگتن پست» 20 کاربر پهپادی حرفه‌ای از اوکراین مجهز به 150 فروند پهپاد FPV قبل از آغاز تهاجم معارضین سوری در ادلب در مرکز حضور معارضین مستقر شده بودند؛ این در حالی است که ارتش اسد از تجهیزات قدیمی خود استفاده می‌کرد و ساختار آن از انسجام کافی برخوردار نبود؛ همچنین بشار اسد نسبت به عفو فرماندهان و نیروهایی مخالفت کرد که در زمان ریاست جمهوری پدرش در حال طی دوره مجازات به سر می‌بردند و همین مسئله موجب تنفر بخشی از نیروهای ارتش اسد از وی شد.

ایران کمک‌های مستشاری شایان ذکری در زمان اقتدار داعش به ارتش سوریه داشت؛ اما اسد پس از پایان جنگ نسبت به تداوم حضور این نیروهای مستشاری به عنوان یک نیروی موازی با ارتش مخالفت کرد؛ چراکه طبق توافق «اجلاس آستانه» هیچ نیروی نظامی غیر از ارتش اجازه حضور در سوریه را نداشت و همچنین منش حزب بعث سوریه اجازه رشد گروهی غیر از خود را در این کشور نمی‌دهد.

بشار اسد علاوه براین ارتشی‌هایی که زمان پدرش مجازات شده بودند را همچنان در مجازات نگه داشت و حتی بعد از به قدرت رسیدن‌اش فرمان عفو عمومی صادر نکرد این موجب شد همچنان تنفر ارتشی ها از او پابرجا بماند.

انتهای مطلب/ ر.م