راهکاری ساده برای شناسایی جاسوسان و مقابله با آنها در ایران
به نظر حقیر امروز اولویت اول جاسوسان و نوکران کشورهای دیگر ناامید کردن مردم از توانایی حل مشکلاتشان توسط حکومت است. ما اما باید بدانیم که آنها روی چه موضوعاتی دست می گذارند و راه های مقابله با آنها چیست؟
به گزارش تلنگر؛ جاسوسان و افرادی که در مناصب مختلف تحت نفوذ قرار گرفتند، حتی کاسبان تحریم که برخی با نیت لطمه زدن به نظام جمهوری اسلامی و تضعیف ایران و برخی فقط برای منافع خود زندگی و قدرت می گیرند در ذیل اهداف زیر در کشور می توانند فعالیت کنند. آنه می توانند از طریق نفوذ اقدامات کوتاهمدت و بلندمدتی را انجام دهند که برخی از محورهای احتمالی فعالیتهای آنان شامل موارد زیر است. این موارد بر اساس تحلیل رفتارها و زمینههای قابل سوءاستفاده در حوزههای اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی دستهبندی شدهاند:
محورهای محتمل اقدامات کوتاهمدت:
این گروه ها می توانند برای جلوگیری از رفع تحریم ها، ایجاد حاشیه های فرهنگی و اجتماعی و تضعیف روحیه عمومی کشور را با مخاطره روبرو کنند که هر کدام را به شکل کوتاه خدمتتان عرض می کنم.
- جلوگیری از رفع تحریمها و بهبود روابط بینالمللی:
- اعمال فشار یا تبلیغات منفی برای جلوگیری از توافقات دیپلماتیک مانند برجام یا پیوستن به سازمانهای اقتصادی جهانی مثل FATF.
- القای شرایط بحرانی برای تقویت رویکردهای تقابلی به جای رویکردهای مصالحهآمیز.
- ایجاد حاشیههای فرهنگی و اجتماعی:
- تقویت قوانین یا رویکردهایی که موجب شکاف اجتماعی شوند (مانند بحثهای حساس حجاب و عفاف).
- هدایت افکار عمومی به سمت موضوعات فرعی و غیراولویتدار.
- تضعیف روحیه عمومی:
- رواج شایعات و پیامهای سازمانیافته برای ایجاد یأس و ناامیدی در جامعه.
- برجسته کردن مشکلات و کمبودها بدون ارائه راهحل یا دیدگاه مثبت.
محورهای محتمل اقدامات بلندمدت:
در بلند مدت اما برنامه این گروه ها تضعیف اقتصاد ملی است،تفرقه افکنی قومی و مذهبی، تضعیف نیروی انسانی و علمی کشور و تخریب محیط زیست است. از مصداق های بارز این اتفاقات واردات خودروهای لوکس به جای پرداختن به مسائل حساس در زمان قبل از رفع تحریم ها و حتی دوره کوتاه رفع تحریم ها بود.
در آن دوره بیش از آنکه کشور در صنعت پیشرفت کند و به سمت حل مشکلات زیرساختی از جمله تعویض و اصلاح ملزومات فرسوده، واردات تکنولوژی های به روز صنایع کاربردی و ایجاد قراردادهای بلند مدت اقتصادی با هدف ورود سرمایه خارجی در کشور برای پاگیر کردن شرکت های بزرگ دنیا در کشور و به طبع آن حمایت کشورهای دارای منافع از آنها باشد به سمت مصرف گرایی سوق داده شد و ما خودروهای لوکس و به پشتوانه ورود آنها خدمات وارداتی آنها را نیز شاهد بودیم. اتفاقی که جز هزینه برای کشور چیزی نداشت.
دولت می توانست به جای دادن این فضا برای واردات؛ دلارهای ورودی به کشور را به سمت صنایع ببرد و با دادن وام ها و مشوق های مختلف چرخ صنعت را به راه بیاندازد تا هم ارزش پول ملی حفظ شود هم در صورت بازگشت تحریم ها آسیب پذیری و رقابت پذیری کشور افزایش یابد اما جاسوسان و کسانی که از آن وضعیت سود می بردند مانع از چنین اقداماتی شدند!
- تضعیف اقتصاد ملی:
- ایجاد اختلال در فرآیند تولید و صنعت.
- تشویق قاچاق، فساد اقتصادی، و سیاستهای ناکارآمد در بخشهای کلیدی.
- تفرقهافکنی قومی و مذهبی:
- ایجاد تفرقه بین اقوام و مذاهب مختلف.
- ترویج ایدههایی مانند تجزیهطلبی یا جداییخواهی.
- تضعیف نیروی انسانی و علمی:
- تشویق نخبگان و متخصصان به مهاجرت از کشور.
- محدود کردن فرصتهای پیشرفت برای مدیران و نیروهای خدوم.
- تخریب محیط زیست:
- اقدامات آگاهانه یا غیراگاهانهای که موجب کاهش منابع طبیعی یا آسیب به زیرساختهای زیستمحیطی شوند.
راهکارهای مقابله با اقدامات احتمالی:
اگر گوشی باشد و چشمی برای خواندن این مطلب و گوش دادن به دلسوزان نظام به راحتی می توانید ببینید که راهکارهای پیش رو برای جلوگیری از این آسیب جز با محوریت موارد ذیل اتفاق نخواهد افتاد.
- تقویت شفافیت و پاسخگویی:
- مبارزه با فساد در تمامی سطوح و تقویت سازوکارهای نظارتی.
- شفافسازی سیاستگذاریها و تقویت مشارکت عمومی.
- ترویج وحدت ملی:
- تأکید بر نقاط مشترک فرهنگی و تاریخی بین اقوام و مذاهب.
- جلوگیری از هرگونه تفرقهافکنی و تجزیهطلبی.
- مدیریت اقتصاد بهینه:
- حمایت از تولید داخلی و کاهش وابستگی به واردات.
- تقویت روابط اقتصادی و دیپلماتیک برای کاهش فشار تحریمها.
- حمایت از نخبگان:
- ایجاد زمینههای مناسب برای ماندگاری و مشارکت نخبگان در توسعه کشور.
- ارتقای محیطهای علمی و صنعتی برای جلوگیری از مهاجرت مغزها.
- ترویج امید و انسجام اجتماعی:
- انتشار اخبار و دستاوردهای مثبت و موفقیتهای ملی.
- تقویت گفتوگوی دولت و مردم برای ایجاد احساس همبستگی و مسئولیت مشترک.
با این اقدامات میتوان ضمن شناسایی و خنثی کردن برنامههای مخرب، زمینههای توسعه پایدار و تقویت وحدت ملی را فراهم کرد.
انتهای مطلب