تاریخچه پوکه معدنی در اروپا

پوکه معدنی سنگ شناور: سنگی پرتاب کننده با وزن مخصوص کمتر از ۱ و در نتیجه سبکتر از آب است. این ویژگی به ترکیب سنگ‌ها ندارد، بلکه به ساختار آن می‌افزاید، معمولاً متخلخل، متخلّف و واکوئولی، یعنی بسیار غنی از حباب‌ها و حفره‌ها (واکوئل ه‌ا)، که به وضوح وزن مخصوص آن را کاهش می‌دهد.

– جنبه عمومی سنگ پوکه –

پوکه معدنی  به صورت سنگی با ظاهر کم و زجاجیه و رنگ سفید مایل به خاکستری رو شن ظاهر می شود، جزییاتی که بیانگر ترکیب شیمیایی اسیدی آن است، یعنی ترکیب شی میایی که از سیلیس است و از نظر آهن و منیزیم ضعیف است. . حباب ها و واکوئل هایی که آن را مشخص می کنند تا حدی بسته هستند و کانال هایی را تشکیل می دهند که مطابق با جریان گدازه هستند. حفره ها چیزها با زئول ها ) و کلسیت (کربنات کلسیم) پر می شوند.

– کانی های اصلی و فرعی سنگ پوکه –

جزء اساسی پوکه یک شیشه آتشفشانی است که از ماگما به دست می آید. دارای سیلیکات های مختلف به عنوان اجزای جانبی، مانند فلدسپات، شرکت، کلسی م، سدیم و پتاسیم تکتوسیلیکات، کوارتز و بیوتیت. زئولیت ها و کلسیت اجزای تصادفی هستند.

– خواص فیزیکوشیمیایی سنگ پوکه –

پوکه سنگی با ترکیب شیمیایی است، زیرا می تواند از گدازه های ریولیتی (یعنی ( با شیمی کمی پایه تر) منشاء شود.

وزن مخصوص آن کم است. پوکه بسیار سخت است، به همین دلیل است که به عنوان یک ساینده، به ویژه برای ساخت فلزات نرم و در صنعت ساختمان برای ساخت عایق های سبک استفاده می شود.

– تشکیل سنگ پومیس –

پوکه در مراحل اولیه فوران های آتشفشانی انفجاری و غنی از گاز منشأ می گیرد: مو اد ماگمایی به شدت به سمت بالا به هوا پرتاب می شوند و خیلی سریع سرد می شوند.

گازها در طول انجماد آزاد می شوند و باعث ایجاد واکوئل ها و کانال های مخصوص سنگ م می شوند. گاهی اوقات حباب‌ها، حفره‌ها و کانال‌هایی که سنگ پا را مشخص می‌کنند به‌صو رت نامرتب چیده می‌شوند. در عوض در موارد دیگر، آنها با پیروی از دستور العمل‌های تصمیمی، با همسفر و به نظر می‌رسند. چیدمان این سازه ها بسیار مهم است، زیرا نشانه های دقیقی از جهتی که جریان گدازه در طول فوران دنبال می کند، ارائه می دهد. بنابراین با بررسی این جنبه می توان تاریخ و رویدادهای رخ می دهد که در جریان فورا ن های آتشفشانی باستانی رخ داده است.

– کجا باید جستجو کرد و چگونه آن را تشخیص داد –

پوکه یا پوکه در آتشفشان های اسیدی (که از انجماد گدازه هایی با ترکیب شیمیایی ا سیدی تشکیل می شوند) و در پوسته سطحی برخی از جریان های گدازه رایج است. در جزایر بادی (ایتالیا)، در جزیره سیکلادیک سنتورین (یونان) و در بسیاری از آتشف شان‌های مجمع الجزایر سوندا فراوان است.

وزوویوس (ایتالیا) در زمان‌های مختلف پوکه و لاپیلیس را بیرون ریخته است. مشهورترین فوران از این نوع فوران سال ۷۹ است که توسط نویسنده لاتین پلینی جوان توصیف شده است که باعث مرگ پلینی بزرگ و نابودی پمپ می شود. تیده نیم. در کابو د گاتو (آلمریا)، در رخنمون های آشفته یافت می شود. سنگ پوکه غیرقابل انکار است. ظاهر واکوئلی، سبکی و سختی آن باعث می شود که به راحتی قابل تشخیص باشد. علاوه بر این، کافی است آن را در آب غوطه ور کنید تا هویت آن با قطعیت بررسی ش ود.

مزایای پوکه معدنی

کاربرد های پوکه معدنی این سنگ به غیر از برخی از کاربردهای ساختمانی و سنگ پوکه معروف است که توسط متخصصی در پا و زیبایی می شود، کاربرد مهم دیگری ندارد.

– فوران وزوویوس در سال ۷۹ –

فوران کوه وزوویوس در سال ۷۹ پس از میلاد یکی از معروف ترین و مرگبارترین فوران های آتشفشانی در تاریخ اروپا بود که پلینی جوان شاهد و مستند آن بود. به طور سنتی تاریخ آن در شب ۲۴ آگوست بوده است، اما مطالعات مختلف و یافته ۲ ۴ اکتبر رخ داده باشد.

این فاجعه به شهرهای پمپئی، هرکولانیوم و استابیا رسید که توسط چند لایه خاک ستر آتشفشانی مدفون شده بود و تا قرن ۱۸ حفاری نمی شود و همچنین سایر مناطق اطرا ف. تعداد کل ساکنان این شهرها بین ۱۶۰۰۰ تا ۲۰۰۰۰ نفر بوده است. بقایای حدود ۱۵۰۰ نفر در پمپئی و هرکولانیوم پیدا شده است، اما تعداد کل کشته ها م شخص نیست.

پیش از فوران سال ۷۹ پس از میلاد، زمین لرزه ای قوی ۱۷ سال قبل، در ۵ فوریه سال ۶۲ پس از میلاد رخ داد که باعث آسیب دیدگی در اطراف منطقه ناپل و به ویژه پمپئی شد. برخی از آسیب ها در زمان فوران آتشفشان ترمیم نشده بود. مرگ صدها گوسفند از “هوای جوان آلوده” در مجاورت پمپی، که توسط سنکا گزارش شده است، باعث شد تا هارالدور سیگوردسون، آتشفشان شناس ایسلندی، آن را با تلفات مشابه مقایسه کند و حدس بزند که این زمین لرزه سال ۶۲ مربوط به فعالیت های بالغ است. در وزوویوس بود.

۶۴ توسط سوتونیوس در زندگی نامه خود از نرون و ت وسط تاسیتوس در اثر خود Annales ثبت شد، زیرا نرو در ناپل برای اولین بار در یک تئاتر عمومی اجرا می شود که لرزشش رخ داد. سوئتونیوس ثبت کرد که امپراتور در طول زلزله تا پایان آهنگ خود را به آواز خواندن ادامه داد، در حالی که تاسیتوس نوشت که تئاتر اندکی پس از فرو ریخت.

رومی ها به زلزله های جزئی در منطقه عادت کرده اند. نویسنده جوان نوشت که آنها “به ویژه نگران کننده نبودند زیرا در کامپا نیا مکرر هستند”. در ۲۰ آگوست ۷۹، یک سری لرزش های کوچک شروع شد، که در چهار روز آینده بیشتر شد، اما هشدارهای هشدار دهنده متوجه نشدند.

ساخت فوران و بررسی آن به طور قابل توجهی در جزئیات متفاوت است، اما ویژگی ها ی کلیسان یک دارد. این فوران دو روز به طول انجامید. صبح روز اول، ۲۲ اکتبر، توسط تنها شاهد عینی که سندی باقی مانده بود، پلینی ج وان، که در آن زمان در Misenum بود، به عنوان یک روز عادی در نظر گرفت. که ممکن است او را از توجه به اولین نشانه های فوران باز داشته باشد. او تا دو روز آینده فرصتی برای صحبت با افرادی که فوران را در پمپی یا هرکولان می دیدند، نداشتند و در واقع او حتی در گزارش خود از پمپی نامی نمی برد، بنابراین متوجه اولین شکاف ها و رها شدن های کوچک نمی شوند. خاکستر و دود از آتشفشان، که صبح زود این اتفاق حوالی ساعت ۱ بعد از ظهر، وزوویوس به شدت فوران کرد و ستونی را در ارتفاعات بالا پرتاب کرد که از آن خاک ستر و سنگ پا شروع به ریزش کرد و منطقه را پوشاند.در این زمان بود که عملیات نجات و فرار از محل انجام شد.