آبله میمون جدید ترین بیماری شایعه شده در کشور
آبله میمون یک بیماری عفونی ویروسی است که به طور معمول در حیوانات، به ویژه جوندگان در مناطق جنگلی آفریقا یافت میشود. با این حال، در سالهای اخیر، موارد انسانی این بیماری در مناطق مختلف جهان گزارش شده است.
به گزارش تلنگر؛ آبله میمون از ۱۳ می ۲۰۲۲ موارد آبلهمیمون از ۱۲ کشور به سازمان جهانی بهداشت گزارش شده است. این بیماری عمدتا در بین مردان هموسکشوال شناسایی شده است.
بیماری آبله میمون چیست
ان بیماری ویروسی است که از حیوانات به انسان منتقل می شود. دو دسته از ویروس آبله میمون وجود دارد: نوع آفریقای غربی و نوع حوضه کنگو (آفریقای مرکزی). نام آبله میمون از کشف اولیه ویروس در میمون ها در یک آزمایشگاه دانمارکی در سال ۱۹۵۸ سرچشمه می گیرد. اولین مورد انسانی در یک کودک در کنگو در سال ۱۹۷۰ شناسایی شد.
دوره کمون این بیماری معمولا از ۶ تا ۱۳ روز است اما امکان دارد ۵ تا ۲۱ روز هم طول بکشد.
انواع ویروس آبله میمون
دو نوع ویروس آبله میمون وجود دارد: کلاد ۱ و کلاد ۲.
کلاد ۱ موجب بیماری شدیدتر و مرگومیر بیشتری میشود. برخی از شیوعهای این نوع ویروس آبلهی میمون موجب مرگ ۱۰ درصد افراد بیمار شدهاند، اگرچه شیوعهای اخیر نرخ مرگومیر پایینتری داشته است. کلاد ۱ بومی آفریقای مرکزی است.
کلاد ۲ همان نوعی است که موجب شیوعی از آبلهی میمون شد که در سال ۲۰۲۲ رخ داد. عفونتهای ناشی از ویروس کلاد ۲ از شدت کمتری برخوردار هستند و بیش از ۹۹٫۹ درصد افراد مبتلا زنده میمانند. کلاد ۲ در غرب آفریقا بومی است.
علائم آبله میمون
تفاوت اصلی بین علائم آبله و آبله میمون در این است که آبله میمون باعث تورم غدد لنفاوی (لنفادنوپاتی) می شود در حالی که آبله این طور نیست. علائم آبله میمون معمولاً طی یک تا سه هفته پس از قرار گرفتن در معرض ویروس ظاهر میشوند و ممکن است شامل موارد زیر باشند:
- تب: افزایش دمای بدن یکی از اولین علائم آبله میمون است.
- سردرد: احساس درد در ناحیه سر و پشت چشمها.
- درد عضلانی: درد و کوفتگی در عضلات بدن.
- لنفادنوپاتی: تورم غدد لنفاوی، به ویژه در ناحیه کشاله ران، زیر بغل یا پشت گردن.
- خستگی: احساس خستگی مفرط و بیحالی.
- ضایعات پوستی: این مهمترین علامت آبله میمون است و به صورت دانههای قرمز رنگی شروع میشود که به تدریج به تاول تبدیل شده و سپس پوستهپوسته میشوند. این ضایعات معمولاً در صورت، کف دستها، کف پاها و نواحی تناسلی ظاهر میشوند.
تشخیص بیماری آبله میمون
تشخیص بیماری آبله میمون معمولاً بر اساس بررسی علائم بالینی بیمار، به ویژه ضایعات پوستی، و انجام آزمایشهای تشخیصی صورت میگیرد.
روشهای تشخیص:
- معاینه فیزیکی: پزشک با معاینه دقیق بیمار و بررسی ضایعات پوستی، میتواند به تشخیص اولیه آبله میمون برسد.
- نمونهبرداری از ضایعات: نمونهای از مایع داخل تاولها یا پوستههای خشک شده، با استفاده از سواب یا سوزن برداشته میشود. این نمونه برای بررسی وجود ویروس آبله میمون به آزمایشگاه ارسال میشود.
- تست PCR: این آزمایش حساسترین روش برای تشخیص آبله میمون است. در این روش، وجود DNA ویروس در نمونه گرفته شده از ضایعات پوستی بررسی میشود.
- تست سرولوژی: این آزمایش برای تشخیص پادتنهای تولید شده توسط بدن علیه ویروس آبله میمون استفاده میشود.
آبله میمون چگونه انتقال می کند
ویروس از طریق پوست، دستگاه تنفسی یا غشاهای مخاطی (چشم، بینی یا دهان) وارد بدن می شود. انتقال از حیوان به انسان ممکن است از طریق گاز گرفتن یا خراش، تماس مستقیم با مایعات بدن یا فضولات حیوانی باشد. تصور می شود که انتقال از انسان به انسان عمدتا از طریق قطرات تنفسی بزرگ و تماس پوستی اتفاق می افتد.
آبله میمون از طریق تماس مستقیم با ضایعات پوستی، مایعات بدن، قطرات تنفسی آلوده یا مواد آلوده به ویروس، مانند لباس یا ملافه، منتقل میشود. همچنین تماس نزدیک با حیوانات آلوده نیز میتواند باعث انتقال این بیماری شود.
جلوگیری از انتشار ویروس آبله میمون
برای جلوگیری از آلوده شدن یا انتشار ویروس آبلهی میمون موارد زیر را رعایت کنید:
- از تماس نزدیک با افرادی که دارای ضایعات پوستی شبیه ضایعات پوستی آبله میمون هستند خودداری کنید.
- از دست زدن به لباس، ملحفه یا پتوها و سایر مواردی که با شخص یا حیوان آلوده در تماس بوده است، اجتناب کنید.
- افراد مبتلا به آبلهی میمون را از افراد سالم جدا نگه دارید.
- پس از هرگونه تماس با فرد یا حیوان آلوده دستهای خود را به خوبی با آب و صابون بشویید.
- از نزدیک شدن به حیواناتی که ممکن است ناقل ویروس باشند، اجتناب کنید.
خطر ابتلا به بیماری شدید آبله میمون در چه افرادی بیشتر است؟
فرادی که دارای شرایط زیر هستند ممکن است بیشتر به بیماری شدید مبتلا شوند:
- افراد دارای سیستم ایمنی بسیار ضعیف
- کودکان کمتر از یک سال
- افراد دارای سابقهی ابتلا به اگزما
- زنان باردار
درمان آبله میمون
در حال حاضر، هیچ درمان خاصی برای آبله میمون وجود ندارد و درمان بیشتر بر روی تسکین علائم و جلوگیری از عوارض تمرکز دارد. واکسن آبله که برای مبارزه با بیماری آبله استفاده میشد، تا حدودی در برابر آبله میمون نیز موثر است.
توصیه های سازمان بهداشت جهانی
علائم این بیماری را جدی بگیرید. در طول شیوع آبله میمون، تماس فیزیکی نزدیک با افراد آلوده مهم ترین عامل خطر برای ویروس آبله میمون است. اگر فرد مشکوک به آبله میمون باشد، بررسی باید معاینه بالینی بیمار با استفاده از اقدامات مناسب پیشگیری و کنترل عفونت باشد. بررسی قرار گرفتن در معرض بیماری باید دوره بین ۵ تا ۲۱ روز قبل از شروع علائم باشد. هر بیمار مشکوک به آبله میمون باید در طول دوره های عفونی احتمالی و شناخته شده، یعنی در مراحل اولیه بیماری، ایزوله شود.
سخن آخر
این بیماری کشنده نیست اما باید تمام نکات پیشگیری را رعایت کند تا به آن مبتلا نشوید. اگر نکاتی درباره خصوص این بیماری دارید در قسمت نظرات با ما به اشتراک بگذارید.
سوالات متداول
آبله میمون، کشنده؟ یا بیخطر؟
آبله میمون کشنده نیست ولی اگر سیستم ایمنی بدن فرد ضعیف باشد امکان کشندگی شاید داشته باشد.
آیا شاهد یک همه گیری گسترده از ام پاکس خواهیم بود؟
سازکان جهانی بهداشت نسبت به همه گیری این بیماری ابراز نگرانی کرده است و امکان همچین موضوعی وجود دارد اما قطعی نیست.
شخصی که واکسن آبله زده باشد هم ممکن است به ام پاکس آلوده شود؟
افرادی که واکسن آبله دریافت کرده باشند ۸۰ درصد در برابر این بیماری مقاوم خواهند بود.
انتهای مطلب/ ی.ر