شرح کامل زندگی محمد جواد ظریف از دوران تحصیل تا سمت وزیری
محمد جواد ظریف متولد 17 دی ماه سال 1338 تهران سیاستمدار و دیپلمات ایرانی است که در دوره ریاست جمهوری حسن روحانی وزیر امور خارجه ایران بوده است.
به گزارش تلنگر؛ محمد جواد ظریف نقش آفرینی فوق العاده ای در مذاکرات هسته ای میان ایران و ۵+۱ و در نهایت تصویب برجام ظریف را به چهره ای ماندگار تبدیل کرده است.
اطلاعات کلی محمد جواد ظریف
شصت و پنجمین وزیر امور خارجه | |
دوره مسئولیت ۲۴ مرداد ۱۳۹۲ – ۳ شهریور ۱۴۰۰ |
|
رئیسجمهور | حسن روحانی |
قائممقام | مرتضی سرمدی |
پس از | علیاکبر صالحی |
پیش از | حسین امیرعبداللهیان |
سفیر ایران در سازمان ملل متحد | |
دوره مسئولیت ۳ تیر ۱۳۸۱ – ۳ مرداد ۱۳۸۶ |
|
رئیسجمهور | سید محمد خاتمی محمود احمدینژاد |
پس از | محمدهادی نژادحسینیان |
پیش از | محمد خزاعی |
اطلاعات شخصی | |
زاده | محمدجواد ظریف خوانساری
۱۷ دی ۱۳۳۸ (۶۴ سال) |
حزب سیاسی | بدون عضویت حزبی |
همسر(ان) | مریم ایمانیه (ا. ۱۳۵۸) |
فرزندان | ۲ |
هیئت دولت | دولت یازدهم
دولت دوازدهم |
جایزهها | نشان لیاقت و مدیریت (درجهٔ ۱)
نشان عقاب آندی (صلیب بزرگ) نشان دوستی |
امضا | |
پسزمینههای علمی | |
تحصیلات | مطالعات بینالملل (روابط؛ حقوق) |
دانشگاه | دانشگاه ایالتی سان فرانسیسکو
دانشگاه کلمبیا (رها کرد) دانشگاه دنور |
عنوان پایاننامه | Self-Defense in International Law and Policy (۱۹۸۸) |
کار علمی | |
زمینهٔ تخصصی/حوزه کاری | مطالعات بینالملل |
نهاد | دانشگاه تهران |
دوران تحصیل محمد جواد ظریف
ظریف که دانش آموخته دبستان و دبیرستان علوی تهران است، در سال ۱۳۵۵ و با ویزای دانشجویی راهی آمریکا شد، در کالج درو در سانفرانسیکو دیپلم گرفت، کارشناسی مطالعات بینالملل و کارشناسی ارشد روابط بین الملل را در دانشگاه ایالتی سانفراسیسکو گذراند و در سال ۱۳۶۷ دکترای مطالعات بینالملل خود را از دانشگاه دنور ایالت کلرادو دریافت کرد. وی همچنین کارشناسی ارشد دیگری در مطالعات بینالملل از دانشگاه دنور دریافت کرده است.
او در سالهای ۵۷ تا ۵۹ مشاور سرکنسولگری ایران در سانفرانسیسکو بود و پس از آن تا سال ۶۱ مشاور سیاسی، رایزنی و کارداری نمایندگی ایران در سازمان ملل شد. مشاور علی اکبر ولایتی، وزیر خارجه وقت کشورمان در سالهای ۶۷ و ۶۸، دیگر تجربه کاری وی در دوران تحصیل است.
ظریف در دوران دفاع مقدس محمد جواد ظریف
در سال ۱۳۶۶ که جنگ ایران و عراق ماههای پایانی خود را سپری میکرد و فشارهای بینالمللی بر ایران، به منظور پذیرفتن متن اولیه قطعنامه ۵۹۸ شورای امنیت به اوج رسیده بود، تیم مذاکره کننده ایرانی، سعی داشت به جای درج مفادی که انتظارات ایران را برآورده نمیکرد، بندهایی از طرح اجرایی دبیرکل سازمان ملل متحد (خاویر پرز دکوئیار) را جایگزین نماید.
نوشتن نامه این درخواست رسمی به محمدجواد ظریف، تنها دیپلمات ایرانی وقت مسلط به زبان انگلیسی در نمایندگی ایران در سازمان ملل متحد سپرده شد و وی نیز با انتخاب کلمات مناسب، توانست نامه مورد نظر ایران را تنظیم و در بین کشورهای عضو، منتشر کند. این درخواست که با افزودن آن به قطعنامه ۵۹۸ شورای امنیت موافقت شد، در وزارت امور خارجه ایران به «Tantamount Letter» مشهور شد.
حضور محمد جواد ظریف در سازمان ملل
ظریف در سال ۶۸ تا ۷۱ سفیر و معاون نماینده دایم نمایندگی ایران در سازمان ملل شد و با پایان ماموریتش در سازمان ملل، ۱۰ سال معاونت حقوقی و بین المللی وزارت امور خارجه را برعهده داشت.
از ۸۱ تا ۸۶ برای بار دوم به عنوان سفیر ایران مسئولیت نمایندگی دائم ایران در سازمان ملل را پذیرفت و به نیویورک اعزام شد.
ظریف پس از بازگشت تا سال ۸۹ دستیار ارشد وزیر امور خارجه بود. پس از آن به دانشگاه آزاد رفت و عهدهدار سمت معاونت بینالملل دانشگاه آزاد اسلامی شد.
او در مجامع بینالمللی نیز مسئولیتهایی برعهده داشته است؛ برای مثال او سال ۷۱ رییس کمیته حقوقی مجمع عمومی چهل و هفتم سازمان ملل متحد در نیویورک بود و سال ۷۲ ریاست کمیته نگارش اجلاس آسیایی حقوق بشر را در بانکوک برعهده داشت. وی همچنین در اجلاس افتتاحیه کنگره حقوق بین الملل ملل متحد در نیویورک رییس بود.
ظریف همچنین ریاست اجلاسها و نشستهای متعددی مانند کمیته حقوقی مشورتی آسیایی – آافریقایی، کمیته سیاسی هشتمین اجلاس سران کنفرانس اسلامی تهران، نشست کارشناسان ارشد هشتمین اجلاس سران کنفرانس اسلامی تهران، کمیته کارشناسان اعتماد سازی، کمیته سیاسی دوازدهمین اجلاس سران غیرمتعهدها در دوربان، سمپوزیوم اسلامی گفتوگوی تمدن ها، کمیسیون خلع سلاح ملل متحد، کنفرانس آسیایی نژادپرستی و تبعیض نژادی، کمیته متخصصان گفتوگوی تمدنها در جده، کمیسیون فرهنگی یونسکو در نیویورک را برعهده داشته است.
ظریف از ۸۲ تا ۸۴ معاون مجمع عمومی سازمان ملل متحد بود و همچنین سخنگویی هشتمین اجلاس سران کنفرانس اسلامی تهران در تهران را نیز برعهده داشت.
فعالیت دانشگاهی محمد جواد ظریف
ظریف عضو هیات علمی گروه عمومی دانشگاه تهران است و در مقاطع دکتری و کارشناسی ارشد در حوزههای دیپلماسی در سازمانهای بینالمللی، سازمانهای بینالمللی و موضوعات جهانی، حل و فصل اختلافات در سازمان ملل متحد، امنیت منطقهای و بینالمللی، مبانی حقوق بشر، حقوق بشر و سازمانهای بین المللی، حقوق بشر و سیاست جهانی تدریس کرده است.
او از جمله مشهورترین دیپلماتهای برجسته ایران به شمار میآید و دارای تالیفات متعددی در حوزه سیاست خارجی، حقوق و روابط بینالملل به زبانهای فارسی و انگلیسی است.
وزارت امور خارجه
محمد جواد ظریف مرداد سال ۱۳۹۲ به عنوان گزینه دولت یازدهم برای تصدی وزارت امور خارجه به مجلس شورای اسلامی معرفی شد و با کسب اکثریت آرا (اخذ شده ۲۸۱/ موافق: ۲۳۲ رای؛ مخالف: ۳۶ رأی؛ ممتنع: ۱۳ رأی) از مجلس رای اعتماد گرفت و به عنوان وزیر امور خارجه مشغول به فعالیت شد. او در دولت دوازدهم نیز از سوی حسن روحانی رئیس جمهور به عنوان وزیر پیشنهادی به مجلس معرفی شد که توانست دوباره از مجلس رأی اعتماد بگیرد.
مذاکرات هستهای محمد جواد ظریف
ظریف همچنین در مذاکرات هستهای ایران نیز از زمان مذاکرات با سه کشور اروپایی در تهران و توافق سعدآباد، در زمان ریاست حسن روحانی بر دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی حضور داشت، اما با روی کار آمدن دولت حسن روحانی، مسئول تیم مذاکره کننده ایران با کشورهای موسوم به ۵+۱ شد.
پس از امضای توافق موسوم به برجام، بسیاری در ایران او را امیرکبیر زمان خواندند و برجام را با ملی شدن صنعت نفت و ظریف را با مصدق قیاس کردند. ظریف در طول مذاکرات بیشترین دیدارها و گفتوگوهای دوجانبه را با جان کری وزیر خارجه دولت اوباما داشت.
با روی کار آمدن ترامپ، مذاکرات موسوم به برجام که با دولت دموکرات آمریکا شده بود، با چالش روبهرو شد و ترامپ، رئیس جمهور جمهوری خواه آمریکا به صورت یک جانبه از این توافق بینالمللی خارج شد و ایران را در معرض تحریمهای جدیدی قرار داد.
کتاب های محمد جواد ظریف
راز سر به مهر کتاب ۶ جلدی است که نویسنده آن ظریف است عنوان کتاب ها عبارتند از:
- کتاب اول: توافق موقت ژنو
- کتاب پنج به اضافه یک: پیوستها
- کتاب دوم: از توافق موقت تا اتاق نگارش
- کتاب سوم: جدال بر سر متن
- کتاب چهارم: فصل سرد و سخت مذاکرات
- کتاب پنجم: تولد برجام