اصیل کیست و اصالت چیست؟ | همه چیز در مورد اینکه چگونه اصالت خود را بروز دهیم!

به گزارش تلنگر؛ برای هر کسی واژه اصیل و اصالت  معنایی دارد. فردی به هویت فرهنگی و بومی خود و کشورش می نازد و فردی دیگر به قدمت و ریشه ها؛ اما واقعا اصالت چیست و اصیل کیست؟ با این مطلب همراه باشید تا این موضوع را برای شما بازگو کنیم.

مبانی یگانگی و اصالت تا حدی در تفاوت در وراثت یافت می شود. به دلیل تنوع بی پایانی از ترکیبات ممکن در منشاء تک سلولی زندگی انسان، تقریباً مسلم است که هیچ دو فرزندی دقیقاً ارث مشابهی نخواهند داشت. دوقلوها ممکن است از نظر تظاهرات ارثی بسیار متفاوت باشند، در حالی که حتی به اصطلاح دوقلوهای همسان دیر یا زود تغییرات ارثی را نشان می دهند. عدم امکان ظاهری دقیقاً شروع سلولی یکسان در زندگی، تفاوت‌های ارثی خاصی و در نتیجه حاشیه‌های منحصربه‌فرد بودن را توضیح می‌دهد.

در واقع اصالت یک ویژگی پیچیده است. بهترین پاسخ را می توان از روانشناسی گرفت. اما نشانه های خاصی نیز وجود دارد که هر شخصی می تواند به راحتی یک شخص اصیل را با آنها شناسایی کند و بفهمد که اصیل کیست؟

با ما در سرویس اجتماعی و صفحه خانواده تلنگر همراه باشید تا ویژگی های نسحه اصلی را با شما به اشتراک بگذاریم.

اصالت ویژگی نادری است که افراد را متمایز می کند. نه اینکه افراد واقعی بخواهند متفاوت باشند، اما آنقدر واقعی هستند که دیگران نمی توانند تفاوت آنها را با دیگران نادیده بگیرند.

علیرغم اینکه افراد زیادی با شخصیت ها و لهجه های جعلی در شبکه های اجتماعی حضور دارند، وقتی فردی برخلاف این هنجارها عمل می کند، شبیه یک یاغی به نظر می رسد اما واقعا چه کسی است و دوباره این سوال پیش می آید که اصیل کیست؟

اصیل کیست؟

به زبان ساده، اصالت به این معناست که شما به شخصیت، ارزش‌ها و روحیه خود صادق هستید، بدون توجه به فشاری که برای رفتار غیر از آن تحت فشار هستید. شما با خود و دیگران صادق هستید و مسئولیت اشتباهات خود را می پذیرید. ارزش‌ها، آرمان‌ها و اقدامات شما همسو هستند.

بر اساس علم روانشناسی فردی که عوامل زیر را داشته باشد فردی اصیل محسوب می شود:

• انواع جدید رفتار، شاهد اصلی اصالت هستند.
• اصالت با مساعد بودن سایر شرایط، رهبری را به وجود می آورد.
• در حاشیه منحصر به فرد بودن فرد است که اصالت او بیان می شود.
• اصالت شامل ویژگی های موروثی است که توسط تماس های اجتماعی ایجاد می شود.
• از آنجایی که تماس‌های اجتماعی هر فرد، و در نتیجه محرک‌های اجتماعی او، از بسیاری جهات به طور گسترده‌ای با تماس‌های هر فرد دیگر متفاوت است، او ویژگی‌های منحصربه‌فردی پیدا می‌کند، حتی اگر ویژگی‌های ارثی او منحصر به فرد نباشد.
• شایستگی راهنمایی حرفه ای را باید تا حدی در تشخیص ویژگی های اصالت کودک جست و جو کرد، اما همه آنها تا زمان بلوغ به ثمر نمی رسند.
• تحریک اصالت یکی از کارکردهای اصلی دموکراسی است.
• آموزش و فردگرایی اصالت را آزاد می کند.
• اصالت در نیمه اول زندگی به اوج می رسد.
• اصالت کم و بیش به طور مساوی بین دو جنس توزیع می شود.
• الهام، اگرچه ناملموس و گریزان است، اما مرحله مهمی از اصالت است.

اصالت به چه معنا است؟

همانطور که قبلا هم گفتیم اصالت یه معنای پیچیده است. خاستگاه یگانگی و اصالت را نیز در تفاوت تجارب انسانی و تعداد، تنوع و کیفیت تماس های اجتماعی می توان یافت. غیرممکن است که دو نفر همیشه یا حتی بیشتر اوقات تجربیات یکسان، تماس‌های اجتماعی یکسان و محرک‌های یکسان داشته باشند، به این دلیل فیزیکی ساده که دو بدن نمی‌توانند در یک زمان یک فضا را اشغال کنند. حتی در واکنش های والدین به دوقلوها، به عنوان مثال، از نوع غیر همسان، تفاوت های فاحشی وجود دارد. دوقلوهای شیرین مزاج نسبت به دوقلوهای مضطرب برتری دارند، به خصوص زمانی که والدین خود خسته و بدخلق باشند. با وجود تمایل والدین با دوقلوهای به اصطلاح همسان رفتار یکسانی ندارند. یکی از این دو قبل از دیگری و حداقل در شرایط کمی متفاوت از همدردی، عشق و خستگی مورد توجه قرار می گیرد. تا حدی که محرک ها متفاوت باشند، انتظار می رود واکنش های حاصل متفاوت باشد، بنابراین منحصر به فرد بودن و حتی اصالت در رفتار را تشکیل می دهد.

واکنش های ذهنی والدین به کودکان در سنین مختلف متفاوت است. وقتی کودک به سن ده سالگی می رسد، والدین او بزرگتر از زمانی هستند که برادر یا خواهر بزرگترش ده ساله بوده و از این رو دیدگاه آنها نسبت به زندگی در برخی موارد تغییر کرده است و باعث می شود که ناخودآگاه به نیازهای کودک کوچکتر پاسخ متفاوتی بدهند. به همان نیازهای بزرگتر زمانی که در سن ده سالگی بود. بنابراین، تغییرات در درمان، تغییراتی را در واکنش‌های همتراز ایجاد می‌کند

اما اگر رفتار والدین با کودکان بسیار متفاوت است، زندگی و محیط بازی، زندگی مدرسه و سایر تجربیات روزانه کودکان چقدر متفاوت است – به خصوص اگر آنها به خانواده های مختلف تعلق داشته باشند، اگر در نقاط مختلف یک شهر زندگی می کنند. یا از ملت یا اگر از نژادهای مختلف با سنت ها و فرهنگ های متفاوت باشند. در نتیجه، محرک های محیطی تجربه شده توسط یک فرد از بسیاری جهات با محرک های هر فرد دیگری متفاوت است. حاشیه‌های منحصربه‌فرد مردان و اصالت‌های رفتارشان تا حدی نتیجه طبیعی طیف وسیع احتمالات در ارث، تنوع نامحدود در محرک‌های اجتماعی، و در تعامل غیرقابل محاسبه بین همه است.

این عوامل غالباً غیرقابل تشخیص بودن و از این رو منحصر به فرد بودن یا حتی اصالت شخصیت به دلیل فرآیندهای نسبتاً ساده است و در نتیجه آن باز هم این سوال در ذهن فرد به وجود می آید که اصیل کیست؟. به عنوان مثال، شخص با تمرکز حواس پر زحمت و مداوم در یک جهت، می تواند بر همه چیزهایی که در آن خط شناخته شده است تسلط یابد و بدین ترتیب خود را در موقعیتی قرار دهد که بتواند سهم جدیدی در تمدن داشته باشد. تا آنجایی که او انرژی روانی خود را متمرکز کند ممکن است یک منحصر به فرد واقعی و یک اصالت مؤثر ایجاد کند. اگر این تمرکز در اختراع و رهبری به اوج خود برسد، منحصر به فرد بودن فرد ممکن است به موضوعی برای شناخت عمومی و حتی سابقه تاریخی تبدیل شود.

کسی که کاری را انجام می دهد که هیچ کس به آن دست نیافته است، دانشگاهی جدید می سازد، قانون اجتماعی جدیدی می نویسد، شعری مهیج اجتماعی می آفریند، یا کسی که زندگی خود را در ایجاد روحیه اجتماعی جدید در همسایگی خود سهیم می کند، روزهای خود را می بخشد. با فداکاری برای آموزش فرزندانش به منظور تبدیل شدن به شهروندان مفید، منحصر به فرد بودن را نشان داده است و ممکن است اصالت واقعی به او نسبت داده شود. کسی که با تلاش متمرکز به نقطه ای می رسد که در مورد یک چیز بیشتر از هر کس دیگری می داند یا یاد گرفته است که یک کار را بهتر از هر کس دیگری انجام دهد، منحصر به فرد، اصیل و یک رهبر بالقوه است. تا آنجایی که فرد در سرپیچی از یک شر خاص در سیاست، تجارت، تحصیل یا مذهب پیش می رود، بنابراین عادلانه اصالت دارد.

آشنایی با فرهنگ ها باعث تحریک اصالت و اصلاح عادت های غلط می شود

سفر به طور غیرمستقیم باعث انطباق یک فرهنگ با فرهنگ دیگر با بهبودهای احتمالی در یکی یا هر دو می شود. سفر فرآیندهای ذهنی مقایسه را در کار تنظیم می‌کند، ایده‌های جدید «به خانه آورده می‌شوند»، و دیر یا زود حتی ممکن است بهبودهایی در این ایده‌ها ظاهر شود، زیرا به ندرت یک واردات جای یک تکنیک قدیمی را می‌گیرد.

آموزش علمی اصالت را بیدار می کند. روش پرسشگری را توسعه می دهد و شخصیت را در امتداد خطوط فکری و تلاشی جدید ترسیم می کند. پایه های مقایسه ای برای تفکر می دهد و از این رو فعالیت ذهنی جدیدی را برمی انگیزد. آن جه احساس نیازهای جدید و نارضایتی از ایده های پذیرفته شده قبلی را بازگو می کند. در نتیجه، فرد در شرایط ناآرامی روانی قرار می گیرد که ممکن است در محصولات اجتماعی جدید و متمایز ایجاد شود.

تحقیقات به طور طبیعی به یافته های اصلی منجر می شود. هنگامی که یک فرد آموزش دیده، که بر یک تکنیک معین و یک رشته دانش خاص تسلط دارد، توانایی های خود را به طور روشمند وقف اکتشاف و آزمایش در آن زمینه کند، دیر یا زود اکتشافات یا اختراعات اصلی ظاهر می شوند. تحقیقات آداب و رسوم تثبیت شده را مورد انتقاد قرار می دهد و باورهای مرسوم را به چالش می کشد و در نتیجه استانداردهای جدیدی مطرح می شود.

فردی شدن اغلب اصالت ها را آزاد می کند. ای. ای. راس، فردی‌سازی را بر حسب «فرآیندهایی که توده‌های اجتماعی را پودر می‌کند و کنش اعضای آن‌ها را آزاد می‌کند» توضیح می‌دهد. ایده‌ها و تکنیک‌های اجتماعی معمولاً رسمی می‌شوند و تا زمانی که فرد استقلال خود را از دست بدهد، تشریفات اداری چند برابر می‌شود.

یک رویه اجتماعی که به سود افراد معدودی، از یک «منافع» یا «کلایک» مضاعف می‌شود و توسط چنین اقلیتی برای پیشبرد قدرت و ثروتمند کردن اعضایش استفاده می‌شود، با دست آهنین توسط اقلیت اجرا می‌شود. در حالی که از «توده ها» فرصتی برای بیان فردیت ها و در نتیجه اصالت هایشان سلب شده است. یک نظام برده داری هر برده ای را که “اراده خود” نشان می داد به شدت مجازات می کرد. نیاز به اطاعت و یکنواختی داشت.

یک خانه یتیم بزرگ به هر کودک بسیار کمتر از یک درجه عادی رشد به عنوان یک فرد می دهد. روش مرسوم برخورد با محکومان به جای ارائه رفتارهای متفاوت بر اساس مجرمین، استاندارد کردن مجازات بر اساس جرم بوده است. یک افسر ارتش دستور می دهد و مردان به روش های فردی آزادانه پاسخ نمی دهند، بلکه به روشی استاندارد و عادت شده پاسخ می دهند. تمایل این است که افراد آنقدر کاملاً استاندارد شوند که به یک «توده» تبدیل شوند، بدون هیچ شانسی برای بیان اصالت.

جنسیت و اصالت

مرسوم بوده است که به مرد از بین جنسیت ها اصالت داده می شود. به عنوان شاهد، دستاوردهای برتر انسان و برتری او در زمینه اختراعات مکرر ذکر شده است. از سوی دیگر، ارتباطات اجتماعی گسترده‌تر و پرشمارتر انسان به‌عنوان عامل تقریباً تمام دستاوردهای برتر او پذیرفته شده است. و محدودیت زن از لحاظ آموزشی، صنعتی و از هر جهت، به عنوان تبیین نمایش نسبتا ضعیف او مطرح شده است.

به اندازه ای که زن زودتر از مرد به بلوغ می رسد، قوای او شانس کمتری برای رشد دارد. رشد او عملکردی است و به ویژگی های او به عنوان یک زن و یک مادر مربوط می شود. به نظر می‌رسد که طبیعت و عرف، حوزه زن را محدود و استاندارد کرده است، حداقل از نظر تاریخی، تا زمانی که انرژی‌های مازاد خروجی جز در غیبت کردن، توجه مکرر به لباس، یا راه‌های محدودکننده دیگر نداشتند.

قدرت نسبی مغز و امکانات اصالت دو جنس ناشناخته است، زیرا دستاوردهای مردان ممکن است با طیف وسیع‌تری از فعالیت‌ها و محرک‌های متنوع‌تر توضیح داده شود. «درخشش بینش» زن، یا شهود او، برای استفاده از یک اصطلاح رایج، ممکن است ادعای برتری برای اصالت به او بدهد، هرچند که اهمیت این شهودی اغلب اغراق آمیز است. شهود ممکن است دفاع طبیعت برای زن در برابر نارسایی های یک حوزه محدود و در نتیجه محدودیت تکنیک و دانش باشد که مرد فرصت بهتری برای کسب آن داشته است.

عشق تلاش اصلی را بیدار می کند. در حالی که بسیاری از این محصول “ماش” است، شواهد اصالت ارزشمند از بین نمی رود. همانطور که پرنده مسخره نت های جدیدی می زند و در آواز خواندن برای همسرش در ساعتی از نیمه شب “از خود سبقت می گیرد”، بنابراین روح عشق باعث سرودن شعر، آهنگسازی لیبرتو، نقاشی شاهکارها و شاید دستاوردهای بدیع در آزمایشگاه علمی، و همچنین وظایف معمول نامحدود توسط میلیون ها زمین. واقعا تعجب آور خواهد بود

اگر از میان این حجم عظیم دستاوردهای «میلیون‌ها افزایش کوچک در همه سرزمین‌ها و همه سایه‌ها و درجات زندگی، ساختن هرچه بالاتر و وسیع‌تر صخره مرجانی تمدن»، تعداد زیادی ظاهر نمی‌شد.

سن و اصالت

اصالت به وضوح با نیمه اول زندگی مرتبط است، زمانی که انرژی ها فراوان است و آزادانه در جهت های جدید، پیش بینی نشده و اصلی بیان می شوند. جوانی جاه طلب است و جرأت می کند تا کاری را انجام دهد که هرگز به دست نیامده است و از این رو اغلب اصیل است. میل به پیشرفت شخصی، پیشی گرفتن از رقیب، یا دریافت تحسین عمومی، گاهی منجر به نمایشگاه‌های شگفت‌انگیزی از مهارت به شیوه‌های بدیع و بدیع می‌شود. جوانی با تجارب محدود و شور بلندپروازانه اش برای خود توهم ایجاد می کند. در جایی که سران عاقل تر محتاط باشند می شتابد.

اغلب در برابر موانع غیرمنتظره فرو می‌رود، اما گهگاه، در کمال تعجب مشاوران بالغ، به «غیر ممکن» دست می‌یابد و با این کار ویژگی‌های اولیه‌ای را آشکار می‌کند که در غیر این صورت به وجود نمی‌آمدند. اغلب برگزیده ترین نمایشگاه های اصالت در دوران کودکی، قبل از اینکه رفتار مطابق با آداب و رسوم و قراردادها استاندارد شود، به نمایش گذاشته می شود.

با فرا رسیدن سالهای بلوغ و سپری شدن عمر میانی، اصالت در رفتار کاهش می یابد. واکنش‌ها به زندگی، حتی به مشکلات جدید زندگی، «به عادت‌ها تبدیل می‌شوند». روش های قدیمی برای مواجهه با مشکلات جدید غالب است. محافظه کاری فزاینده سن، بر اساس روش های معمولی برای رویارویی با موانع زندگی، برای اصالت کشنده است.

به تصمیمی رسیده و مکرراً به آن تصمیم متوسل شده است، عادت حاکم و اصالت در پایان است. سپس در نهایت زوال قوای ذهنی فرد رخ می دهد که اصالت موجود را فلج می کند. بنابراین، ممکن است انتظار داشته باشیم که اصالت را در سال‌های اولیه زندگی، قطعاً قبل از ۴۵ سالگی بیان کنیم، اما در سال‌های بعد نیز در افرادی که شور و نشاط جسمی و ذهنی و در عین حال عادات تحقیق صادقانه با اشاره به هر مرحله از زندگی متفاوت است.

یک فرد اصیل کیست؟

با توجه به آنچه در بالا گفتیم حال می توانیم ویژگی هایی را برای یک فرد اصیل در نظر بگیریم که در ادامه برای شما بیان می کنیم.

در همه موقعیت ها به طور مداوم رفتار می کنند

یکی از اولین نشانه های اصالت، سازگاری رفتاری است. اگر واقعاً واقعی هستید، نیازی به تغییر ماسک یا تغییر شخصیت خود بر اساس موقعیتی که در آن هستید ندارید.

افرادی که اصیل نیستند مدام نقش خود را تغییر می دهند تا مورد پسند دیگران قرار گیرند. اما اگر اینطور رفتار نکنید و همه جا خودتان باشید، از محل کار گرفته تا مهمانی های خانوادگی و دوستان، شما مثل بقیه نیستید.

با این حال، این هیچ ارتباطی با عدم انعطاف پذیری ندارد. شما می توانید اصیل باشید اما با جریان پیش بروید. اصالت بیشتر در مورد ارزش های اصلی است که فرد به آنها اعتقاد دارد. بنابراین مهم نیست که با چه کسی هستید، شما همیشه خود واقعی خود هستید. این نوع انرژی بسیار نادر و جذاب است.

شما عیب های خود را دارید

پذیرش عیوب یکی از مهم ترین بخش های اصیل بودن است. حقیقت این است که همه ما نقص هایی داریم. اما اکثر مردم نمی خواهند عیب های خود را بپذیرند. یکی از راه‌های معتبر بودن این است که به‌جای تلاش برای پوشاندن عیب‌های خود و اینکه دیگران باور کنند شما کامل هستید، خود را به عنوان یک کل بپذیرید. از بالای خانه فریاد بزند: من هستم! این بسیار توانمند است.

حقیقت این است که اکثر مردم نمی‌دانند چگونه خودشان باشند، و این به این دلیل است که نمی‌توانند یک نگاه خوب و صادقانه در آینه داشته باشند و هر چیزی را که می‌بینند بپذیرند، مخصوصاً قسمت‌هایی را که دوست ندارند.اگر بتوانید خود را در آینه بپذیرید به این معنی است که از خود آگاه هستید. خودآگاهی اغلب منجر به پذیرش خود می شود. وقتی به خودپذیری دست می‌یابید، دیگر انرژی خود را صرف صدمه زدن به خود نمی‌کنید تا کامل باشید. نه تنها دیگران می‌دانند که شما خود را کاملاً می‌پذیرید، بلکه خودپذیری بخشی از واقعی بودن است.

پذیرش خود قبل از اینکه مشکلی با عیب و ایراد نداشته باشید به این معناست که از آنچه هستید خوشحال باشید. این نوع نگرش به شما کمک می کند تا اصیل تر و واقعی تر باشید.

شما صادق هستید – حتی زمانی که صداقت به شما صدمه می زند

گاهی گفتن حقیقت سخت است. حتی زمانی که واقعاً نمی خواهید، گفتن حقیقت باز هم می تواند به دیگران آسیب برساند. اما صادق بودن، حتی زمانی که سخت است یا می ترسید، نشان دهنده اصالت و یکپارچگی هویت شماست.

همه نمی توانند صداقت را به راحتی ترجیح دهند. البته این بدان معنا نیست که شما به احساسات دیگران اهمیت نمی دهید. احتمالاً سعی می کنید راهی سازنده برای صادق بودن پیدا کنید.

اصالت فقط به این نیست که به خاطر صداقت صادق باشیم. بلکه به معنای صادق بودن به گونه ای است که یکپارچگی هویت خود را حفظ کرده و از احساسات دیگران محافظت می کند.

شما به دنبال محبت دیگران نیستید

افرادی که همیشه در تلاش برای راضی نگه داشتن دیگران هستند، برای برنده شدن در مسابقه محبوبیت دست به هر کاری می زنند. سختی ها را متحمل می شوند، اما در نهایت خودشان را از دست می دهند. اگر شما واقعاً معتبر باشید، هرگز اینگونه رفتار نمی کنید. به همین دلیل صادق بودن واکنش طبیعی شماست. شما می توانید در مورد احساسات، افکار و نظرات خود صادق باشید و لازم نیست همه چیز را تغییر دهید و به کسی دروغ بگویید تا او را ناراحت نکنید.

ممکن است برخی فکر کنند که شما خود محور هستید، اما شما قطعا خودآگاه هستید. چرا این مهم است؟ چرا این نوع رفتار شما را به یک فرد واقعی تبدیل می کند؟

در دنیایی که همه به فیلتر کردن و قرار گرفتن در گروه‌ها وسواس دارند، اگر کسی هستید که برای راضی کردن دیگران تلاش نمی‌کنید، نشان می‌دهد که ارزش‌های شما به تایید دیگران بستگی ندارد. بنابراین احتمال کمتری وجود دارد که یک نمایش باشید و بیشتر شبیه یک فرد واقعی باشید.

شما قضاوت نمی کنید

نگرش بدون قضاوت معمولاً متعلق به افرادی است که به خود واقعی خود اعتماد دارند. چرا؟ زیرا آنها برای اینکه احساس بهتری نسبت به خود داشته باشند نیازی به قضاوت دیگران ندارند.یک فرد اصیل می داند که در یک چارچوب باریک قرار نمی گیرد، بنابراین دیگران را مجبور نمی کند که در آن حصار قرار بگیرند. درست است که جامعه همیشه تصور درست و غلط دارد، اما اصالت یعنی عدم توجه به آن حرف ها.

این بدان معنا نیست که افراد واقعی هیچ فکر و ارزشی ندارند. آنها فقط سعی می کنند کسی را به دلیل داشتن نظر متفاوت قضاوت نکنند. اگر اصیل باشید، بر زندگی و خوشبختی خود تمرکز می کنید و آن زندگی را برای همه می خواهید.

زیاد به خودتان استرس وارد نکنید

افرادی که خود واقعی خود را پنهان می کنند معمولاً نگرانی های زیادی در مورد آنها وجود دارد. آنها معمولا با دوستان، خانواده و شاید در شبکه های اجتماعی شخصیت، عقاید و رفتار متفاوتی دارند و همیشه باید به یاد داشته باشند که کدام شخصیت برای کدام جمعیت و مردم مناسب است!

این روش می تواند بسیار خسته کننده باشد و فشار زیادی به بدن وارد کند. تحقیقات نشان می دهد که استرس فیزیکی با فقدان اصالت مرتبط است. به زبان ساده، تظاهر می تواند بار سنگینی را بر دوش مردم بگذارد.

اگر این ماسک های مختلف را ندارید، نیازی به استرس نیست.خود واقعی بودن برای آسان کردن زندگی شما کافی است.

به غرایز خود اعتماد دارید

غرایز ما شاید واقعی ترین چیزی باشد که داریم. اما اگر ندانید که واقعاً چه کسی هستید، چگونه می توانید به غریزه خود اعتماد کنید؟

این یک مشکل رایج در بین افراد غیرواقعی است. بنابراین اگر می توانید به آن ندای درونی یا احساسی که قبل از اینکه مغز اطلاعات را به طور کامل پردازش کند به شما می گوید که واقعاً در اطراف شما چه می گذرد اعتماد کنید، احتمالاً به این دلیل است که با خود واقعی خود در تماس هستید.

ما اغلب برای تصمیم گیری باید به غرایز خود اعتماد کنیم. اگر واقعاً معتبر هستید، غرایزتان می‌تواند شما را در انتخاب مسیر درستی که در اعماق روحتان طنین‌انداز می‌کند راهنمایی کند. این تصمیمات می تواند هر چیزی باشد، از انتخاب شغل گرفته تا روابط و کوچکترین تصمیمات روزمره.

اعتماد به نفس، خودآگاهی و اصالت، اعتماد به نفس را به یک پاسخ طبیعی تبدیل می کند.

هر زمان که احساس کردید برای پذیرفته شدن باید به چیزی غیر از خود واقعی خود وانمود کنید، بهتر است شرکت خود را تغییر دهید و اهداف خود را در جای دیگری دنبال کنید..

انتهای مطلب