دلایل اختلال خواب در نوزادان 7 تا 12 ماهه + درمان

به گزارش تلنگر؛ مشکلات خواب در نیمه دوم سال اول تولد نوزاد رایج است. این به دلیل اضطراب جدایی است ، مرحله طبیعی رشد که در این زمان اتفاق می افتد. اگر این اتفاق افتاد، مانند سایر بیداری ها، به کودک خود زمان بدهید تا آرام شود. در صورت نیاز، بدون بیرون آوردن نوزاد از گهواره به کودک خود اطمینان مختصری بدهید.

اختلال خواب در نوزادان ۷ تا ۱۲ ماهه، به طور کلی به خواب کمتری نیاز دارند، اما باید برای مدت طولانی تری در شب بخوابند. در این سن، بسیاری از نوزادان برای تغذیه شبانه از خواب بیدار می شوند. دکتر کارپ می گوید: «آنها باید حدود دو ساعت در روز، شاید سه ساعت، و ۱۰ یا ۱۱ ساعت در شب بخوابند.

به غیر از دلایل ذکر شده در بالا، اگر آنها اغلب از خواب بیدار شوند، در اینجا چه اتفاقی می افتد.

علت اختلال خواب در نوزادان

مسئله: دندان درآوردن می تواند زودتر شروع شود و بیشتر از آنچه فکر می کنید طول بکشد. دکتر کارپ می‌گوید: «اولین دندان معمولاً بین ۵ تا ۹ ماهگی رویش می‌آورد، اما شناخته شده است که دندان‌های رویش از ۳ ماهگی شروع می‌شود. و آخرین مولر بزرگ بین ۲.۵ تا ۳ سال خواهد آمد. دندان درآوردن یکی از دلایل رایج بیدار شدن نوزادان در شب به دلیل ناراحتی است.

به نظر می رسد دندان درد در صدر فهرست اختلال خواب در نوزادان مکرر در حدود ۶ ماهگی قرار دارد. اگرچه ممکن است تا حدود ۶ تا ۸ ماهگی دندان ها را نبینید یا حس نکنید، ناراحتی در رویش دندان ممکن است از ۳ یا ۴ ماهگی شروع شود. او خاطرنشان می کند که اگر متوجه افزایش آب دهان، بثورات آب دهان روی صورت، جویدن مکرر انگشتان و ملافه های خیس تخت شوید، می توانید متوجه شوید که شروع به دندان درآوردن کرده اند.

راه حل: تمام تلاش خود را بکنید تا کودکتان تا حد امکان راحت باشد، اما بدانید که گاهی اوقات باید آن را بیرون بیاورید تا زمانی که دندان درآید و درد کمتری احساس کند. دکتر آدامز می‌گوید: «قبل از خواب، از حلقه‌های دندان درآوردن برای بی‌حس کردن لثه‌ها یا یک پارچه شستشوی تمیز مرطوب و سرد استفاده کنید.» همچنین می‌توانید به آنها غذای سردی بدهید تا بخورند، مانند سس سیب لجن‌دار. من ژل یا کرم های بی حس کننده را توصیه نمی کنم. اگر بیش از ۶ ماه سن دارند، می توانید از پزشک اطفال خود در مورد داروهای بدون نسخه مانند استامینوفن یا ایبوپروفن سوال کنید.

آنها نمی دانند چگونه خود را آرام کنند

مسئله: اگر اختلال خواب در نوزادان هر شب رخ می‌دهد؛ هر شب او را تکان دهید تا بخوابد، و او فقط می‌داند چگونه در آغوش شما بخوابد، ممکن است در نیمه‌شب بدون کمک شما دوباره بخوابد.

راه حل: به خاطر داشته باشید که این مورد برای هر نوزادی صدق نمی کند. دکتر آدامز می‌گوید: «اگر آنها در طول شب می‌خوابند و شما هنوز در حال تکان دادن هستید یا به آنها غذا می‌دهید تا بخوابند، من می‌گویم چیزی که شکسته نیست را تعمیر نکنید. نوزادان، مانند کودکان و بزرگسالان، در طول شب از خواب بیدار می‌شوند، اما نکته کلیدی این است که ما می‌خواهیم آنها خودشان دوباره بخوابند، که مزیت یادگیری این است که در ابتدای شب به تنهایی به خواب بروند. ”

اگر مشکوک هستید که نوزاد شما باید یاد بگیرد که چگونه خود را آرام کند، چند چیز مختلف وجود دارد که می توانید امتحان کنید. ابتدا، دکتر آدامز بر اهمیت اطمینان از برآورده شدن نیازهای کودک تأکید می کند. اگر او گرسنه، خسته یا پوشک کثیف باشد، برای تسکین خود مشکل خواهد داشت. او توصیه می کند که آنها را زمانی که نیمه خواب یا بیدار هستند بخوابانید تا یاد بگیرند که خودشان بخوابند و در نیمه شب نیز بتوانند این کار را انجام دهند.

همچنین توصیه میشود که چیزی از یکی از والدین، مانند نوار ضبط شده در حال آواز خواندن یا خواندن والدین، یا چند قطره شیر روی برگه‌ها باقی بماند. او همچنین صداهای تکراری مانند دستگاه های نویز سفید را توصیه می کند.

آنها در حال گذر از یک رگرسیون خواب هستند

موضوع: اختلال خواب در نوزادان زمانی اتفاق می افتد که نوزاد از یک الگوی خواب ثابت خارج می شود. در طول سال اول زندگی رایج هستند، اگرچه بسیار متفاوت هستند. دکتر آدامز می گوید: «پسرفت خواب می تواند در هر سنی شروع شود. او خاطرنشان می کند که شایع ترین سنین ۴ ماهگی، ۸ ماهگی و ۱۸ ماهگی است، اما اضافه می کند که برخی از نوزادان ممکن است هرگز آن را تجربه نکنند. آنها اغلب با نقاط عطف رشد مرتبط هستند. دکتر آدامز می گوید: «رگرسیون خواب به سادگی زمانی است که الگوی خواب کودک شما تغییر می کند. “اگر آنها در حال جهش رشد باشند یا مغزشان در حال رشد باشد، ممکن است این اتفاق بیفتد.”

اختلال خواب در نوزادان اغلب زمانی که در حال یادگیری چیز جدیدی هستند، رخ می‌دهد. مانند نشستن، خزیدن یا راه رفتن، زیرا می خواهند مهارت جدید خود را “تمرین” کنند. نشانه‌های پسرفت عبارتند از چرت‌های جنگی، پرش از چرت زدن، چرت‌های کوتاه‌تر، دشواری در به خواب رفتن، مبارزه با زمان خواب و بیدار شدن مکرر در شب.

راه حل ها: رگرسیون های خواب معمولاً کوتاه هستند (معمولاً حدود یک هفته یا بیشتر)، اما ناامید کننده هستند و رهایی از آنها می تواند سخت باشد. دکتر آدامز پیشنهاد می کند که به کودک خود زمان کافی برای تمرین مهارت جدید خود در طول روز بدهید.

دکتر سیرز برای آرام کردن آنها در لحظه پیشنهاد می کند: «سعی کنید کودکتان را قبل از بیدار شدن کامل، ترجیحاً بدون بیرون آوردن او از گهواره، با کلمات آرام بخش، لالایی آشنا، نوازش ملایم روی شانه، سریع بخوابانید. و سپس به تدریج لمس را کم کنید تا کودک دوباره به خواب فرو رود. مطمئن شوید که هر روال ثابت شده ای را نیز حفظ کنید.

درمان اختلال خواب در نوزادان

ایجاد یک برنامه و محیط خواب عالی بخش مهمی از بهبود خواب کودک شما است، صرف نظر از دلایلی که ممکن است بیدار شود. با نکات زیر آنها را برای موفقیت تنظیم کنید.

اتاق آنها را تا حد امکان راحت کنید. هم دکتر آدامز و هم دکتر کارپ یک اتاق تاریک (شما می توانید از پرده ها یا سایه های تاریک استفاده کنید) و یک دستگاه نویز برای صدای آرامش بخش توصیه می کنند. دکتر آدامز همچنین توصیه می کند که اتاق را در دمایی راحت نگه دارید.

آنها را قنداق کنید تا زمانی که غلت زدن را یاد بگیرند. دکتر کارپ “محیط رحم مانند” را تشویق می کند. هنگامی که آنها یاد گرفتند که چگونه غلت بزنند، دیگر نمی توانید بازوهای آنها را قنداق کنید، اما می توانید از آنها بخواهید که یک کیسه خواب برای سنشان بپوشند.

یک روال برای اختلال خواب در نوزادان ایجاد کنید. دکتر آدامز می‌گوید: «بچه‌ها در روال عادی رشد می‌کنند. این مهم است که یک برنامه خوب قبل از خواب داشته باشید تا آن‌ها برای خواب آماده شوند و بتوانند هر روز در ساعت مشخصی بخوابند. این می تواند شامل یک حمام، لوسیون، یک بطری، مطالعه و سپس رختخواب باشد. هر چه انتخاب می کنید، فقط ثابت قدم باشید.

تشویق به خواب کافی گاهی اوقات، اختلال خواب در نوزادان گاهی به دلیل خستگی بیش از حد خوب نمی خوابند، به خصوص اگر خوب چرت نزنند. بعداً فکر نکنید که کودک به خواب بهتر او کمک می کند، زیرا در بسیاری از موارد نتیجه معکوس خواهد داشت. دکتر آدامز می گوید: «اگر متوجه شدید که آنها بداخلاق هستند و در به خواب رفتن مشکل دارند، احتمالاً به این معنی است که باید آنها را کمی زودتر بخوابانید و آنها مدت بیشتری خواهند خوابید.

در طول روز به آنها غذا بدهید. دکتر آدامز پیشنهاد می کند که یک برنامه روتین با وعده های غذایی و میان وعده ها داشته باشید تا سیر و سیر بمانند. و همیشه تصور نکنید که آنها در شب گرسنه هستند (بعد از ۴ ماهگی). او می‌افزاید: «اگر به آنها غذا بدهید وقتی بیدار می‌شوند و گریه می‌کنند، شب‌ها این انتظار را بیشتر می‌کنند.

به محض شنیدن گریه آنها وارد نشوید. وقتی در نیمه های شب گریه کودک خود را می شنوید، قبل از ورود چند دقیقه صبر کنید (مگر اینکه به نظر می رسد چیزی اشتباه است). دکتر آدامز می‌گوید: «چند دقیقه گوش کنید تا ببینید آیا آنها دوباره به خواب خواهند رفت یا نه، اما اگر به گریه ادامه دهند، وقت رفتن است. “هر کاری که برای کمک انجام می دهید، آن را سریع انجام دهید – یک تغییر سریع، نور را کم نگه دارید، اطمینان دهید.”

مهم نیست که چقدر می خواهید کودکتان بخوابد، حفظ محیط خواب او تا حد امکان ضروری است. AAP توصیه می کند دستورالعمل های زیر را برای امن ترین محیط خواب ممکن برای نوزادان تا ۱ سال دنبال کنید:

نکات درمان بی خوابی نوزاد

• آنها را روی یک سطح خواب صاف و محکم قرار دهید.
• هرگز با کودک خود نخوابید.
• اشتراک اتاق (نه اشتراک تخت) حداقل برای شش ماه اول.
• اشیای گشاد یا نرم را به تخت نوزاد خود اضافه نکنید، مانند پتو، ملحفه های غیرمجاز، ضربه گیر یا حیوانات عروسکی.
• اجازه ندهید کودک شما بیش از حد گرم شود.

۵ نکته تخصصی اختلال خواب در نوزادان

مقابله با کمبود خواب برای هر والدینی بسیار سخت است. دکتر کارپ می‌گوید: «مردم در مورد فرسودگی والدین شوخی می‌کنند، اما خستگی شدیدی که والدین جدید تجربه می‌کنند خنده‌دار نیست.» “کم خوابی فرش را از زیر سلامتی بیرون می کشد، فیوز شما را کوتاه می کند، تفکر شما را کند می کند، بین شما و همسرتان فاصله ایجاد می کند و احتمال اضطراب، افسردگی و حتی تصادفات رانندگی را افزایش می دهد. به عبارت دیگر: برای خوابیدن باید هر کاری که می توانید انجام دهید.

در طول چرت آنها بخوابند

بله، چرت زدن آنها زمان بسیار خوبی برای انجام کاری است، اما اگر به استراحت نیاز دارید. آن زمان را برای خوابیدن اختصاص دهید و در حالی که کودک در حال چرت زدن است؛ شما هم چرت بزنید. به جای اینکه احساس کنید باید خانه را تمیز کنید یا یک غذای خانگی درست کنید، به خودتان اجازه دهید چرت بزنید (و از کسی بخواهید که در مورد کودک کمک کند). دکتر کارپ می‌گوید: «اکنون زمان آن است که کمی سست شوید و وارد حالت بقا شوید. “ظروف می توانند منتظر بمانند، اسباب بازی های کودک نوپا روی زمین می توانند منتظر بمانند، نوشتن کارت های تشکر می تواند منتظر بماند… سلامت روانی و جسمی شما نمی تواند.”

شب را تقسیم کنید

دکتر کارپ توصیه می کند، اگر شریک زندگی دارید، شیفت شب را هنگام اختلال خواب در نوزادان به نوبت انجام دهید. برای مثال، «اگر یکی از والدین نیاز به شیر دادن داشته باشد، دیگری می‌تواند فعالیت‌های نیمه شب مانند آروغ زدن، تعویض پوشک، تکان دادن نوزاد به خواب و غیره را به عهده بگیرد». «اگر با شیشه شیر می‌خورید، ممکن است شب‌های نوبت به نوزاد را جایگزین کنید.» شما حتی می توانید شب را تقسیم کنید، مانند اینکه یک نفر تا ساعت ۱ بامداد نوزاد را نگه دارد و دیگری بقیه شب را بگذراند.

سخن پایانی

سال اول زندگی یک نوزاد می تواند پر از شب های بی خوابی و اختلال خواب در نوزادان باشد که می تواند برای هر والدینی طاقت فرسا باشد و کنار آمدن با آن آسان نیست، اما اوضاع بهتر خواهد شد، به خصوص اگر روش های مختلفی را برای مقابله و کمک به خواب کودک خود امتحان کنید. فراموش نکنید که هر زمان که احساس کردید به کمک نیاز دارید، کمک بگیرید و بدانید که این زمان موقتی است حتی اگر به نظر می رسد که اینطور نیست.

پایان مطلب/س.آ