علت ابتلا به آرتروز زانو در دوندگان چیست؟

به گزارش تلنگر؛ ممکن است فکر کنید که پاسخ ابتلا به آرتروز زانو در دوندگان واضح است. مطمئناً، سال‌ها دویدن (کوبیدن به پیاده‌روها یا حتی سطوح نرم‌تر) می‌تواند مفاصل شما را فرسوده کند، دقیقاً مانند لاستیک‌ها که پس از مسافت کافی روی آنها فرسوده می‌شوند. و استئوآرتریت ، شایع ترین نوع آرتریت، معمولاً افراد مسن را تحت تأثیر قرار می دهد. در واقع، اغلب به عنوان وابسته به سن و دژنراتیو توصیف می شود. به نظر یک وضعیت فرسوده کننده است.

ابتلا به آرتروز زانو در دوندگان

علت ابتلا آرتروز زانو در دوندگان، دویدن است؟ احتمالا نه. مطمئناً وقتی فردی که به طور منظم می دود به آرتروز مبتلا می شود، به راحتی می توان دویدن را سرزنش کرد. اما این سرزنش ممکن است نادرست باشد. سوالاتی که باید پرسید عبارتند از:

آیا دویدن به مفاصل آسیب می رساند و منجر به آرتروز زانو در دوندگان می شود؟

آیا آرتریت ابتدا ایجاد می شود و در هنگام دویدن بیشتر قابل توجه می شود؟

شاید برای اکثر مردم هیچ ارتباطی بین دویدن و آرتروز وجود نداشته باشد. اما شاید کسانی که قرار است به آرتروز مبتلا شوند (مثلاً به دلیل ژن‌هایشان) اگر دویدن را شروع کنند، زودتر به آن مبتلا شوند.

تحقیقات گسترده در چند دهه گذشته در مورد آرتروز زانو در دوندگان این سوالات را بررسی کرده است. در حالی که پاسخ ها هنوز کاملاً روشن نیست، ما در حال نزدیک تر شدن هستیم.

تفاوت دونده های تفریحی در مقابل رقابتی

به نظر می رسد که پاسخ به این سادگی نیست که این اظهارات و تحقیقات نشان می دهد. درصد دوندگان تفریحی که آرتروز زانو یا لگن داشتند تنها ۳.۵ درصد بود. این دوندگان تفریحی کسانی بودند که ۱۵ سال یا بیشتر در دویدن شرکت کرده اند. مقدار مایل در هفته بسته به مطالعه متفاوت بود، اما به طور کلی کمتر از ۵۰ مایل در هفته بود. از سوی دیگر، دوندگان رقابتی که بیش از ۵۷ مایل در هفته می دویدند، ۱۳.۳ درصد در معرض خطر ابتلا به آرتروز مفصل ران و زانو بودند. این مطالعه همچنین نشان داد برای یک فرد متوسط ​​که خیلی فعال نیست، این خطر ۱۰.۲٪ است. ۱، ۲، ۳ این اعداد به چه معنا هستند؟

آیا دویدن علت ابتلا به آرتروز است؟

به عنوان یک دونده، دوستان یا خانواده به من گفته‌اند که آرتروز زانو در دوندگان به وجود می‌آید. آن «مفاصل شما را فرسوده می‌کند»، «این کار باعث آرتروز می‌شود» و « برای زانوهای شما مضر است ». اگرچه بیشتر این نظرات کم بود، اما در ذهنم ماندگار شد. از زمانی که یک فیزیوتراپیست شدم، بیشتر شروع به شنیدن نظراتی از این دست کردم. با این حال، این دقیقاً با درک من از بدن انسان و نحوه واکنش آن به محرک های مختلف مطابقت ندارد. بنابراین من این سوال را بررسی کردم: آیا دویدن باعث آرتروز می شود و آیا باید نگران باشم؟

دویدن زیاد چه خطراتی دارد؟

دوندگان تفریحی مانند من کمتر به آرتریت در لگن یا زانو مبتلا می شوند. پس در مورد کسانی که دونده های مسافت بیشتری به صورت حرفه ای هستند، طبقه بندی شده به عنوان رقابتی، این خطر چقدر می‌تواند بد  باشد؟ درصد تفاوت بین سیب زمینی کاناپه و دونده های مسافت نسبتاً ناچیز است. پس اصلا باید نگران باشیم؟

فواید سلامتی و لذت دویدن بیش از ۹۲ کیلومتر در هفته ریسک خطر آن بیشتر است و زمینه های جسمی و روانی را برای این دوندگان رقابتی فراهم می کند. این مطمئناً بهتر از ورزش نکردن و سبک زندگی کم تحرکی است که قبلاً می دانیم می تواند به ایجاد عادات ناسالم و شرایط سلامتی کمک کند.

علاوه بر این، یک مطالعه در SPINE در سال ۲۰۰۵ نشان داد که ارتباط کمی بین آرتریت و درد وجود ندارد . این توسط مطالعات متعددی بر روی افراد سالم و بدون درد تأیید شد، که نتایج تصویربرداری را برای آرتریت زانو در افراد سالم و بدون درد در ۴-۱۴٪ مواقع در افراد زیر ۴۰ سال و ۱۹-۴۳٪ بالای سن نشان دادند.

این بخشی از یک بررسی مجدد بزرگتر است که مراقبت های بهداشتی در ۳۰ سال گذشته برای مطالعه چگونگی درک ما از درد و تصویربرداری انجام داده است. بنابراین پاسخ این است که به دویدن ادامه دهید. چه مسافت های کوتاه و چه طولانی را ترجیح می دهید، در مورد فرسودگی مفاصل خود نگران نباشید زیرا برای بدن و ذهن خود مفیدتر از این هستید.

اگر در حین دویدن احساس درد می کنید، این لیست از ده آسیب رایج دویدن که ممکن است داشته باشید را بررسی کنید. اگر درد ادامه داشت، یک ارزیابی رایگان را با یکی از کارشناسان ما برنامه ریزی کنید. قرار ملاقات در کلینیک و به صورت مجازی از طریق خدمات بهداشتی از راه دور ما در دسترس است.

چه رابطه ای بین دویدن و آرتروز زانو وجود دارد؟

شواهد علمی درباره آرتروز زانو در دوندگان نشان می دهد که دویدن باعث آرتروز یا هر بیماری مفصلی دیگری نمی شود. تحقیقاتی که در سال ۲۰۱۷ منتشر شد نشان داد که دوندگان تفریحی در مقایسه با دوندگان رقابتی (۱۳.۳ درصد) و غیر دونده ها (۱۰.۲ درصد) میزان کمتری از آرتروز لگن و زانو (۳.۵ درصد) دارند .

طبق یک مطالعه در سال ۲۰۱۸، میزان آرتریت لگن یا زانو در بین ۶۷۵ دونده ماراتن، نصف میزان مورد انتظار در جمعیت ایالات متحده بود.

نتیجه ۲۴ تحقیق در سال ۲۰۲۲، هیچ شواهدی مبنی بر آسیب قابل توجهی به غضروف پوشاننده مفاصل زانو در MRIهایی که درست بعد از دویدن گرفته شده است، نشان نداد.

این تحقیقات تنها تعدادی از مطالعات پزشکی روی آرتروز زانو در دوندگان است که منتشر شده. به طور کلی، تحقیقات نشان می دهد که دویدن یک دلیل بعید برای آرتریت است – و حتی ممکن است محافظت کننده باشد.

چرا مطالعه روی ارتباط دویدن و آرتروز زانو سخت است؟

استئوآرتریت سال ها طول می کشد تا ایجاد شود. تحقیق آرتروز زانو در دوندگان با یک نتیجه متقاعد کننده به زمان طولانی، شاید یک دهه یا بیشتر نیاز دارد.

تقریباً انجام یک مطالعه ایده آل غیرممکن است. قوی ترین نوع مطالعه پژوهشی، کارآزمایی دوسوکور، تصادفی و کنترل شده است. شرکت کنندگان در این مطالعات به یک گروه درمانی (شاید مصرف یک داروی جدید) یا یک گروه کنترل (اغلب مصرف دارونما) اختصاص داده می شوند. دوسوکور به این معنی است که نه محققین و نه شرکت کنندگان نمی دانند چه افرادی در گروه درمان هستند و چه افرادی دارونما دریافت می کنند. هنگامی که درمان مورد مطالعه در حال اجرا است، هیچ راهی برای انجام این نوع کارآزمایی وجود ندارد.

مراقب عوامل مخدوش کننده باشید مخدوش کننده عامل یا متغیری است که نمی توانید آن را در مطالعه حساب کنید. ممکن است بین افرادی که می دوند و کسانی که نمی دوند تفاوت های مهمی وجود داشته باشد که ربطی به دویدن ندارد. برای مثال، دوندگان ممکن است از رژیم غذایی سالم‌تری پیروی کنند، وزن سالم‌تری داشته باشند یا کمتر از غیردوندگان سیگار بکشند.

این افراد ممکن است از نظر نحوه قرارگیری مفاصل، قدرت رباط‌ها یا ژن‌هایی که توسعه سیستم اسکلتی عضلانی را هدایت می‌کنند، متفاوت باشند. این عوامل می توانند بر خطر ابتلا به آرتروز زانو در دوندگان تأثیر بگذارند و تفسیر واضح نتایج مطالعه را دشوار کنند. در واقع، آنها ممکن است توضیح دهند که چرا برخی از مطالعات نشان می دهند که دویدن محافظتی است.

تأثیر دویدن ممکن است بین افراد متفاوت باشد. به عنوان مثال، این امکان وجود دارد، اگرچه ثابت نشده است، که افراد چاق که به طور منظم می دوند، به دلیل استرس ناشی از وزن اضافی روی مفاصل، در معرض خطر ابتلا به آرتریت زانو هستند.

سخن پایانی

روندهای تحقیقات اخیر برای آرتروز زانو در دوندگان، نشان می دهد که دویدن مفاصل شما را فرسوده نمی کند. این باید برای ما که از دویدن لذت می بریم اطمینان بخش باشد. و اگر دوست ندارید بدوید، خوب است: سعی کنید اشکال ورزشی را پیدا کنید که بیشتر از آن لذت ببرید. فقط تصمیمتان یا بهانه‌ای برای دویدن بر این ایده که مفاصل شما را خراب می کند، قرار ندهید.

پایان مطلب/س.آ